Grota – podobnie jak pieczara, potoczne określenie jaskini[1]. Dawniej używane było często i nawet tworzono nazwy jaskiń z tym słowem, np. Mylna Grota, oraz wyrażenia jak „grotołaz”. Po II wojnie światowej, w ramach porządkowania nazewnictwa postanowiono stosować jedynie słowo jaskinia lub schronisko, zaś słowo grota uznano za synonim jaskini lub schroniska. W opracowaniach speleologicznych słowo grota stosuje się już rzadko[2].
Nazwa grota została w języku polskim zapożyczona, w języku włoskim słowo grotta oznacza jaskinię, francuska nazwa grotte, czy hiszpańska gruta, a te pochodzą od słowa grupta w łacinie ludowej, czyli crypta w łacinie klasycznej (krypta)[3].
Mianem groty określane są także specjalne budowle, szczególnie popularne w ogrodach i parkach romantycznych, gdzie pojawiły się w XVI wieku początkowo w ogrodach manierystycznych Francji i Włoch (zob. grota ogrodowa).
Galeria
- Grota Neptuna (Poczdam)
Przypisy
- ↑ J. Urban, Terminy jaskinia, pieczara oraz grota jako dziedzictwo kulturowe, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Prace i materiały Muzeum im. prof. Władysława Szafera, 2012
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Oxford English Dictionary, hasło: "grotto".