Grigorij Sokołow
Григо́рий Ли́пманович Соколо́в
Ilustracja
Grigorij Sokołow (2015)
Imię i nazwisko

Grigorij Lipmanowicz Sokołow

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1950
Leningrad

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

Opus 111

Grigorij Lipmanowicz Sokołow (ros. Григо́рий Ли́пманович Соколо́в, ur. 18 kwietnia 1950 w Leningradzie)[1] – światowej sławy rosyjski pianista.

Życiorys

Gry na fortepianie uczył się od piątego roku życia. Od 1957 studiował w Konserwatorium Leningradzkim. Jednym z jego nauczycieli był Emil Gilels. W 1965 wygrał Ogólnorosyjski Konkurs Pianistyczny, a w 1966 zwyciężył w III Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego. Jest najmłodszym zwycięzcą tego konkursu w historii.

Od 1975 prowadzi zajęcia w Konserwatorium Petersburskim.

Do lat 80. XX wieku występował głównie w Związku Radzieckim. Później rozpoczęła się jego międzynarodowa kariera. W 1990 zadebiutował w Paryżu, a w 1999 grał na festiwalu w Edynburgu. W trakcie swojej kariery występował w wielu krajach, w tym kilka razy w Polsce (m.in. na festiwalu Chopin i jego Europa)[2]. Regularnie koncertuje w filharmoniach w Londynie, Nowym Jorku, Amsterdamie, Wiedniu, Montrealu, Mediolanie i Moskwie.

W jego repertuarze znajdują się utwory m.in. Roberta Schumanna, Fryderyka Chopina, Johanna Sebastiana Bacha, Johannesa Brahmsa, Siergieja Rachmaninowa, Franza Schuberta, Josepha Haydna, Aleksandra Skriabina i Wolfganga Amadeusa Mozarta[2]. Nagrał wiele płyt, większość dla wytwórni rosyjskiej Miełodija, wytwórni francuskiej Opus 111 oraz Deutsche Grammophon. Pianista zwykle występuje w recitalach solowych.

Życie prywatne

Jego żoną była Inna Sokołowa (do śmierci w 2014). Na pomówienie, że była ona wcześniej żoną jego zmarłego kuzyna lub jego samego ciotką, wystosował zaprzeczający list otwarty[3][4]. Jest ścisłym weganinem[5]. Fascynuje się okultyzmem[5].

Przypisy

  1. ↑ Morrison 2004 ↓.
  2. 1 2 Grigory Sokolov. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. [dostęp 2018-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)]. (pol.).
  3. ↑ Gavin Dixon: Lebrecht, Sokolov…and Sokolov’s wife. 30 września 2015. [dostęp 2019-02-09].
  4. ↑ The letter of Grigory Sokolov. [dostęp 2018-06-22].
  5. 1 2 James Rhodes, The greatest living pianist. Why, despite his devoted fans, Grigory Sokolov won’t play live in Britain, The Spectator [dostęp 2019-02-09].

Bibliografia

  • Bryce Morrison: Sokolov, Grigory. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. F. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.