Grand Prix Niemiec 1989
Großer Mobil 1 Preis von Deutschland
9. wyścig z 16 w sezonie
477. Grand Prix Formuły 1
Tor Hockenheimring
Hockenheimring
Data

30 lipca 1989

Trasa
Liczba okrążeń

45

Długość okrążenia

6,797 km

Dystans

305,865 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

39 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

12 kierowców

Wyniki
Pole position

Ayrton Senna
(1:42,300, McLaren)

Zwycięzca

Ayrton Senna
(1:21:43,302, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

Ayrton Senna
(1:45,884, McLaren)

9. Grand Prix w sezonie 1989
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Grand Prix Węgier

Grand Prix Niemiec
1988 1989 1990

Grand Prix Niemiec 1989 (oryg. Großer Mobil 1 Preis von Deutschland) – dziewiąta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1989, która odbyła się 30 lipca 1989, po raz 13. na torze Hockenheimring.

51. Grand Prix Niemiec, 37. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 1 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda 45 1:21:43.302 1 9
2 2 Francja Alain Prost McLaren-Honda 45 + 18.151 2 6
3 27 Wielka Brytania Nigel Mansell Ferrari 45 + 1:23.254 3 4
4 6 Włochy Riccardo Patrese Williams-Renault 44 + 1 okrążenie 5 3
5 11 Brazylia Nelson Piquet Lotus-Judd 44 + 1 okrążenie 8 2
6 9 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Ford 44 + 1 okrążenie 17 1
7 22 Włochy Andrea de Cesaris Dallara-Ford 44 + 1 okrążenie 21  
8 7 Wielka Brytania Martin Brundle Brabham-Judd 44 + 1 okrążenie 12  
9 23 Włochy Pierluigi Martini Minardi-Ford 44 + 1 okrążenie 13  
10 4 Francja Jean Alesi Tyrrell-Ford 43 + 2 okrążenia 10  
11 25 Francja René Arnoux Ligier-Ford 42 + 3 okrążenia 23  
12 10 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Ford 40 Prob. z paliwem 25  
NU 8 Włochy Stefano Modena Brabham-Judd 37 Silnik 16  
NU 12 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Judd 36 Wypadł z toru 18  
NU 16 Włochy Ivan Capelli March-Judd 21 Elektronika 22  
NU 15 Brazylia Maurício Gugelmin March-Judd 28 Skrz. biegów 14  
NU 20 Włochy Emanuele Pirro Benetton-Ford 26 Wypadł z toru 9  
NU 30 Francja Philippe Alliot Larrousse-Lamborghini 20 Wyciek oleju 15  
NU 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 16 Silnik 19  
NU 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 13 Wypadł z toru 4  
NU 36 Szwecja Stefan Johansson Onyx-Ford 8 Przegrzanie 24  
NU 19 Włochy Alessandro Nannini Benetton-Ford 6 Elektronika 7  
NU 5 Belgia Thierry Boutsen Williams-Renault 4 Kolizja 6  
NU 21 Włochy Alex Caffi Dallara-Ford 2 Silnik 20  
NU 29 Włochy Michele Alboreto Larrousse-Lamborghini 1 Elektronika 26  
NU 26 Francja Olivier Grouillard Ligier-Ford 0 Skrz. biegów 11  
NZ 24 Hiszpania Luis Perez-Sala Minardi-Ford    
NZ 37 Belgia Bertrand Gachot Onyx-Ford    
NZ 38 Niemcy Christian Danner Rial-Ford    
DK 39 Niemcy Volker Weidler Rial-Ford    
NZ 41 Francja Yannick Dalmas AGS-Ford    
NZ 17 Włochy Nicola Larini Osella-Ford    
NZ 40 Włochy Gabriele Tarquini AGS-Ford    
NZ 18 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Ford    
NZ 31 Brazylia Roberto Moreno Coloni-Ford    
NZ 32 Francja Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford    
NZ 33 Szwajcaria Gregor Foitek Euro Brun-Judd    
NZ 35 Japonia Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha    
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.