Gramatyka kontrastywna (gramatyka konfrontatywna) porównuje systemy gramatyczne dwóch lub więcej języków (zarówno w ujęciu teoretycznym, jak i praktycznym) w celu poznania lub uświadomienia sobie ich wspólnych właściwości i różnic[1]. Ma ona także zastosowanie w nauce języków obcych. Dzięki precyzyjnemu i dokładnemu opisowi podobieństw oraz różnic między językiem A i B, możliwe jest opracowanie takiego podręcznika języka A dla użytkowników języka B, który kładzie nacisk na różnice, pobieżnie tylko wspominając o podobieństwach. Rozwój gramatyki kontrastywnej był w dużej mierze spowodowany potrzebami dydaktyki języków obcych[1].

Porównywania języków można dokonywać na płaszczyźnie całej gramatyki lub koncentrując się na wybranym jej fragmencie, np. systemie zaimków bądź składni.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 214, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.