Gospodarstwo domowe – w naukach ekonomicznych definiuje się jako podstawową jednostkę gospodarującą, której celem jest zaspokojenie wspólnych i osobistych potrzeb jego członków. Jest to jednostka ekonomiczna o walorach społecznych, zgłaszających zapotrzebowanie na dobra i usługi^[1].

Gospodarstwo domowe to autonomiczna jednostka ekonomiczna, trwale uprawiająca działalność. To zarówno jednoosobowy, jak i wieloosobowy zespół osób spokrewnionych lub niespokrewnionych, wspólnie utrzymujących się i podejmujących decyzje o zagospodarowaniu środków w części lub w całości wniesionych do budżetu domowego^[2]. Jedną z kategorii wyróżniających gospodarstwo domowe jest mieszkanie – gospodarstwo domowe to zespół osób zamieszkujących jedno mieszkanie^[3].

Podstawowe przychody gospodarstw domowych pochodzą z^[4]:

• wynagrodzeń pracowników;
• dochodów z tytułu własności;
• transferów otrzymywanych z innych sektorów;
• sprzedaży produktów rynkowych;
• przypisanych umownie przychodów z produkcji wyrobów i usług na cele własnego spożycia.

Polska

Zgodnie z definicją GUS gospodarstwo domowe to zespół osób zamieszkujących razem i wspólnie utrzymujących się. GUS w instrukcji do Narodowego Spisu Powszechnego uznał, że członkowie rodzin mieszkających wspólnie, ale utrzymujących się oddzielnie, stanowią odrębne gospodarstwa domowe.

Przeciętny majątek polskiego gospodarstwa domowego w 2014 roku wyniósł 257 tysięcy złotych^[5].

Przypisy