 gończy hiszpański | |
| Inne nazwy |
Sabueso Español, Spanish Hound |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
46-56 cm |
| Masa |
20-25 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VI, Sekcja 1, |
Gończy hiszpański – rasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Rasa powstała w VI wieku. Na Półwysep Iberyjski trafiła prawdopodobnie dzięki Fenicjanom.
Wygląd
Istnieją dwie odmiany tej rasy:
- odmiana de monte: waga 25kg, wzrost 56 cm, sierść biała z rudymi lub czarnymi łatami, twarda;
- odmiana lebrero: mniejsza, wzrost do 51 cm, szata najczęściej jednolicie ruda.
Zachowanie i charakter
Energiczny i wierny.
Użytkowość
Typowy pies myśliwski
Przypisy
Bibliografia
- David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006
- Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 158. ISBN 83-7073-122-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.