Goły Wierch
Ilustracja
Widok z Gęsiej Szyi
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1206 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na prawo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Goły Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Goły Wierch”
Ziemia49°16′03″N 20°05′51″E/49,267500 20,097500

Goły Wierch lub Goły Wierch Rusinowy[1] (1206 m n.p.m.) – niewielkie wzniesienie na przedłużeniu północnego ramienia Gęsiej Szyi (1489 m n.p.m.), pomiędzy Rusinową Polaną ze strony zachodniej a Wierchporońcem i Łysą Polaną ze strony wschodniej. Na wierzchołku, po lewej stronie drogi z Wierchporońca, znajduje się mała polana, od której pochodzi nazwa[2].

Na Gołym Wierchu po południowo-wschodniej stronie szlaku stoi drewniany krzyż z napisem Królowi Ciszy. Został on umieszczony w 1970 r. przez poznańskiego księdza P. Zyberta wraz z grupą studentów w miejscu wcześniejszego, powalonego przez burzę w 1968 r. Zgodnie z tradycją pierwszy krzyż został postawiony na Gołym Wierchu pod koniec XIX wieku przez Stanisława Rusina w miejscu, w którym popełnione zostało morderstwo. Corocznie od 1973 r. 17 sierpnia pod krzyżem odprawiane są msze[3].

Goły Wierch przez geografów zaliczany jest jeszcze do Tatr, po jego północnej stronie zazwyczaj prowadzi się granicę między Tatrami a Pogórzem Bukowińskim[4][1].

Poniżej szczytu Gołego Wierchu znakowany szlak (tzw. Siedlarska Droga) łączy się z niedostępną dla turystów Jaworzyńską Drogą, docierającą w rejonie Wierchporońca do Drogi Oswalda Balzera. Pomiędzy tymi drogami biegnie grzbiet Międzydrogi. Na wschód od wierzchołka, w kierunku Łysej Polany, rozciąga się Las Wapienny Piec[5].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny zielony – zielony z Wierchporońca przez Goły Wierch, Rusinową Polanę i Gęsią Szyję do Doliny Gąsienicowej. Czas przejścia z Wierchporońca na Rusinową Polanę: 1 h, ↓ 45 min[6]

Przypisy

  1. 1 2 Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
  3. Szlakami tatrzańskich kapliczek. [dostęp 2012-02-19].
  4. Północna granica Tatr. [dostęp 2010-12-06].
  5. Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2004. ISBN 83-915-737-9-6.
  6. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Goły Wierch po lewej stronie. U jego podnóża parking. Widoczna także Droga Oswalda Balzera, Pogórze Bukowińskie, w głębi Tatry
Goły Wierch po lewej stronie. U jego podnóża parking. Widoczna także Droga Oswalda Balzera, Pogórze Bukowińskie, w głębi Tatry
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.