Glinka
wieś
Ilustracja
Kościół św. Marcina w Glince
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

górowski

Gmina

Góra

Liczba ludności (III 2011)

496[1]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

56-200[2]

Tablice rejestracyjne

DGR

SIMC

0370151

Położenie na mapie gminy Góra
Mapa konturowa gminy Góra, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Glinka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Glinka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinka”
Położenie na mapie powiatu górowskiego
Mapa konturowa powiatu górowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinka”
Ziemia51°42′26″N 16°31′18″E/51,707222 16,521667[3]

Glinka – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Góra.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Historia

Najstarsze wzmianki o Glince pochodzą z 1244 r. Przez długi czas była ona własnością zakonu cystersów w Lubiążu. Kolejna wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie gdzie wieś zanotowana została w zlatynizowanej, obecnie używanej, polskiej formie „Glinka”[4].

W 2015 stowarzyszenie POMOST dokonało ekshumacji 27 ciał niemieckich żołnierzy. Prawdopodobnie ukrywali się tam, zostali wytropieni przez żołnierzy Armii Czerwonej i zabici w walce. Zbiorowa mogiła znajdowała się pod ścianą domu, w którym się ukrywali. Po wojnie dom ten miał opinię przeklętego, nawiedzanego przez duchy i został podpalony[5].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:

Pałac w Glince
  • zespół pałacowy:
    • pałac, z drugiej połowy XVIII, przebudowany w początkach XX w.
    • brama, z drugiej połowy XVIII w
    • dwie oficyny, z drugiej połowy XVIII, przebudowane w początkach XX w.
    • relikt parku, z XVIII-XX w.

inne zabytki:

  • znajdujący się przy kościele stary kamienny krzyż monolitowy o nieznanym wieku, przeznaczeniu i pierwotnym miejscu ustawienia; pojawiająca się często w jego opisie hipoteza, że jest to tzw. krzyż pokutny opiera się wyłącznie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne monolitowe krzyże, są krzyżami pokutnymi (pojednania)[7], chociaż w rzeczywistości powód fundacji tego krzyża może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 301 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32982
  4. ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 281.
  5. ↑ Odnaleźli szczątki 27 żołnierzy niemieckich. "Grób pod oknami jednego z domów". TVN24, 2015-09-14. [dostęp 2015-09-14]. (pol.).
  6. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 22. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  7. ↑ Arkadiusz Dobrzyniecki. Krzyże i kapliczki pokutne ziemi złotoryjskiej - historia pewnego mitu. „Pomniki Dawnego Prawa”. 11-12 (wrzesień-grudzień 2010), s. 32-37, 2010.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.