Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1709 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 1782 |
Arcybiskup ad personam Ankony | |
Okres sprawowania |
1766–1782 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
17 listopada 1754 |
Sakra biskupia |
21 grudnia 1754 |
Kreacja kardynalska |
21 lipca 1766 |
Kościół tytularny |
Santa Maria degli Angeli |
Data konsekracji |
21 grudnia 1754 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Jerzy Hieronim Maria Wojciech Laskarys | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giovanni Ottavio Bufalini (ur. 17 stycznia 1709 w Città di Castello, zm. 3 sierpnia 1782 w Montesicuro) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 17 stycznia 1709 roku w Città di Castello, jako syn Filippa Bufaliniego i Any Marii Sorbelli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Maceracie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga sygnatur i klerykiem Kamery Apostolskiej[1]. 17 listopada 1754 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 16 grudnia został tytularnym arcybiskupem Chalcedonu, a pięć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1754–1759 był nuncjuszem w Szwajcarii, a od 1759 – prefektem Pałacu Apostolskiego[1]. 21 lipca 1766 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria degli Angeli[2]. W tym samym roku został arcybiskupem ad personam Ankony[2]. Podczas konklawe 1769 zdecydowanie sprzeciwiał się elekcji Lorenza Ganganelliego, przez co potem spotkał się ze znacznym ostracyzmem wśród hierarchów[1]. Zmarł 3 sierpnia 1782 roku w Montesicuro[1].