Gerard (książę Jülich i Bergu)

Gerard
	; Gerard, miniatura z 1480
	hrabia Ravensbergu
Okres	od 1428; do 1475
Poprzednik	Wilhelm II
Następca	Wilhelm
	książę Jülich (jako Gerard VII)
Okres	od 1437; do 1475
Poprzednik	Adolf
Następca	Wilhelm
	książę Bergu (jako Gerard II)
Okres	od 1437; do 1475
Poprzednik	Adolf
Następca	Wilhelm
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1417
Data i miejsce śmierci	19 sierpnia 1475 ; Lülsdorf
Miejsce spoczynku	opactwo Altenberg
Ojciec	Wilhelm II
Matka	Adelajda z Tecklenburga
Żona	Zofia z Saksonii-Lauenburga; od 1444; do 1473
Dzieci	Wilhelm, Adolf, Gerard, Anna
	Odznaczenia

Gerard (ur. ok. 1417, zm. 19 sierpnia 1475 w Lülsdorfie) – hrabia Ravensbergu od 1428, książę Jülich i książę Bergu od 1437.

Życiorys

Gerard był jedynym synem hrabiego Ravensbergu Wilhelma II oraz Adelajdy, córki hrabiego Tecklenburga Mikołaja II^[1]^[2]^[3].

W 1428 po śmierci ojca odziedziczył hrabstwo Ravensbergu^[3]. W 1437 po śmierci stryja Adolfa objął także księstwa Jülich i Bergu. Przejął przy tym także roszczenia książąt Jülich do tytułu księcia Geldrii i kontynuował rozpoczęty przez stryja spór o Geldrię z Arnoldem z Egmond (który z kolei podnosił roszczenia do Jülich). Mimo poparcia królów Niemiec nie zdołał objąć władzy w Geldrii, nawet po odniesionym w 1444 zwycięstwie w bitwie pod Linnich. W 1447 zawarł układ z Arnoldem, w którym wzajemnie gwarantowali sobie stan posiadania. Ostatecznie roszczenia Gerarda do Geldrii zostały w 1473 odsprzedane za znaczą sumę księciu burgundzkiemu Karolowi Zuchwałemu^[1]^[2].

Po zwycięstwie pod Linnich ustanowił order Świętego Huberta (bitwa miała miejsce w dniu święta tego patrona)^[1].

Dbał o wewnętrzne sprawy księstwa, jednak wskutek potrzeb finansowych stopniowo zastawiał swoje dobra. Aby uzyskać fundusze w 1451 zawarł układ, na mocy którego w zamian za znaczną sumę pieniężną przyznawał arcybiskupom Kolonii swoje księstwa w przypadku swej bezpotomnej śmierci (mimo trwającego już od kilku lat małżeństwa nie miał wówczas potomków; pierwszy syn urodził mu się dopiero w 1455)^[2]. Wskutek postępującej choroby psychicznej od 1460 stracił zdolność do sprawowania rządów, które w jego imieniu sprawowała początkowo jego żona, a po jej śmierci syn Wilhelm^[1]^[2].

Rodzina

Gerard poślubił w 1444 Zofię, córkę księcia Saksonii-Lauenburga Bernarda II (zmarłą w 1473). Para miała czworo dzieci:

Wilhelm, następca Gerarda jako książę Jülich i Bergu oraz hrabia Ravensbergu,
Adolf, zmarły w młodości,
Gerard, zmarły w młodości,
Anna, żona Jana III, hrabiego Moers i Saarwerden^[3].

Przypisy

1 2 3 4 Heinrich Neu: Gerhard VII.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 6. Berlin: Duncker & Humblot, 1964, s. 267–268.
1 2 3 4 Woldemar Harleß: Gerhard. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 8. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1878, s. 741–743.
1 2 3 Gerhard VII.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-09-03].

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[ndb-1] 1 2 3 4 Heinrich Neu: Gerhard VII.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 6. Berlin: Duncker & Humblot, 1964, s. 267–268.

[adb-2] 1 2 3 4 Woldemar Harleß: Gerhard. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 8. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1878, s. 741–743.

[gm-3] 1 2 3 Gerhard VII.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-09-03].

[1]

[2]

[3]