Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1734 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 listopada 1802 |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
George Romney (ur. 15 grudnia 1734 w Dalton-in-Furness, zm. 15 listopada 1802 w Kendal) – brytyjski malarz, tworzący portrety angielskiego, XVIII-wiecznego społeczeństwa.
Życiorys
Urodził się 15 grudnia 1734 roku w Dalton-in-Furness[1]. W latach 1755–1757 był uczniem wędrownego portrecisty Christophera Steele’a[1]. Gdy dotarł do północnych hrabstw Anglii, zaczął malować portrety, licząc sobie kilka gwinei za sztukę[1]. Dzięki namalowaniu obrazu Śmierć generała Wolfe’a uzyskał nagrodę Royal Society of Arts, jednakże niemal natychmiast przerzucił się na malowanie portretów[1]. W 1764 roku po raz pierwszy odwiedził Paryż, gdzie zaprzyjaźnił się z Josephem Vernetem[1]. Dziewięć lat później udał się do Rzymu, gdzie studiował freski Rafaela Santiego, w Stanzach Watykańskich[1]. Zgłębiał także twórczość Antonia da Correggia w Parmie i Tycjana w Wenecji[1]. Dzięki tym wyprawom namalował Panią Carwardine i syna (w 1775) oraz Sir Christopher i Lady Sykes (w 1786)[1]. Trzymał się z dala od Royal Academy of Arts i innych artystów, zawierając przyjaźnie wśród filozofów i literatów[1]. Około 1781–1782 roku poznał Emmę Hart (późniejszą metresę admirała Nelsona), która została jego muzą[1]. Romney namalował ponad 50 portretów lady Hamilton[1]. Zmarł 15 listopada 1802 roku w Kendal[1].
- Portret Lady Hamilton (1782), Frick Collection, Nowy Jork
- Portret damy (II poł. XVIII w.), Zamek Królewski na Wawelu, Kraków
- Miss Juliana Willoughby (1781-1783), National Gallery of Art, Waszyngton
Przypisy
- ISNI: 0000000081189431
- VIAF: 39646668
- ULAN: 500115779
- LCCN: n50048289
- GND: 118749609
- LIBRIS: qn259rh80v76hv5
- BnF: 149564198
- SUDOC: 028906497
- NLA: 35460763
- NKC: ola2003192340
- BNE: XX1241872
- NTA: 071093184
- Open Library: OL1801204A
- PLWABN: 9810683981105606
- NUKAT: n2011075582
- OBIN: 24051
- J9U: 987007276427405171
- PTBNP: 115184
- CONOR: 15381347
- WorldCat: lccn-n50048289