George Becali

Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1958 Zagna
Poseł do PE VII kadencji
Okres	od 14 lipca 2009 do 18 grudnia 2012

George „Gigi” Becali (ur. 25 czerwca 1958 w Zagnie w okręgu Braiła) – rumuński polityk i przedsiębiorca, właściciel klubu piłkarskiego Steaua Bukareszt, od 2009 do 2012 poseł do Parlamentu Europejskiego, parlamentarzysta krajowy.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Bukareszteńskim. Zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w różnych branżach, kontrolując różne spółki prawa handlowego i powołaną przez siebie fundację. Stał się jednym z najbogatszych ludzi w Rumunii. W latach 90. wszedł do rady właścicieli klubu piłkarskiego Steaua Bukareszt, przejął wkrótce faktyczną władzę w klubie.

Wielokrotnie wywoływał kontrowersje swoimi publicznymi wypowiedziami uznawanymi za ksenofobiczne. Twierdził m.in., że klub sportowy CFR 1907 Cluj jest finansowany przez „węgierskich masonów”^[1]. Prowadzono również postępowania związane z podejrzeniami co do nieprawidłowości prowadzonych przez niego interesów biznesowych. W 2009 przez kilkanaście dni był tymczasowo aresztowany pod zarzutem bezprawnego pozbawienia wolności. Został zatrzymany po tym, jak z ochroniarzami wywiózł trzech mężczyzn podejrzewanych o kradzież jego samochodu^[2].

W 2000 kandydował do Izby Deputowanych jako przedstawiciel organizacji mniejszości włoskiej. W 2004 stanął na czele Partii Nowej Generacji. W tym samym roku ubiegał się o urząd prezydenta, zdobywając w pierwszej turze wyborów 1,77% głosów. W 2007 i 2008 jego ugrupowanie nie przekraczało wyborczego progu w wyborach europejskich i krajowych.

W wyborach w 2009 jako niezależny kandydat z listy Partii Wielkiej Rumunii uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego. Nie przystąpił do żadnej frakcji, został członkiem Komisji Handlu Międzynarodowego^[3].

W listopadzie 2009 wziął udział w wyborach prezydenckich w Rumunii, w których zajął siódme miejsce, uzyskując 1,91% głosów poparcia^[4].

W 2012 w wyborach krajowych z rekomendacji Partii Narodowo-Liberalnej uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych^[5]. W 2013 został skazany na karę trzech lat pozbawienia wolności za nadużycia przy wymianie gruntów z ministerstwem obrony narodowej w latach 1996–1999^[6].

Przypisy