Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Odznaczenia | |
Georg Josef Heinrich Lühr (ur. 21 stycznia 1855 w Nowej Pasłęce, zm. 8 marca 1939 w Braniewie) – warmiński historyk i nauczyciel w gimnazjum w Reszlu i w Braniewie.
Życiorys
Przodkowie Georga Lühra przybyli na Warmię z Księstwa Saksonii-Lauenburga w XVIII wieku. Dziadek Georga, Heinrich, z zawodu szewc (czeladnik), osiedlił się w Braniewie. W 1823 roku otrzymał obywatelstwo miasta i poślubił Elisabeth Bludau, córkę miejscowego krawca. Miał sześcioro dzieci, z których najstarszy – ojciec Georga – otrzymał również imię Heinrich. Po ukończeniu w 1845 roku Seminarium Nauczycielskiego w Braniewie pracował on jako nauczyciel w Nowej Pasłęce.
Poślubił córkę braniewskiego ślusarza Ludwinę (imię w źródłach błędnie utożsamiane z Ludwiką[1]) z domu Bellgardt. 21 stycznia 1855 roku w Nowej Pasłęce, małej rybackiej wiosce położonej przy ujściu Pasłęki, przyszedł na świat Georg, jako pierwszy z trójki ich potomstwa. Już na Wielkanoc tego samego roku rodzina przeprowadziła się do Braniewa, gdy ojciec otrzymał posadę nauczyciela w szkole dla chłopców (Knabenschule) w Nowym Mieście Braniewie, wraz z mieszkaniem w budynku szkoły.
W 1875 roku Georg Lühr ukończył gimnazjum w Braniewie i uzyskał świadectwo dojrzałości. Na uniwersytecie Albertina w Królewcu studiował filologię klasyczną, a dodatkowo historię i geografię. Był tam jednym z członków założonego w 1829 katolickiego stowarzyszenia studenckiego Borussia. Dzięki uzyskaniu stypendium, ufundowanego jeszcze w średniowieczu przez Tomasz Wernera dla braniewian, w 1876 wyjechał na rok studiów do Lipska. Studiował filozofię. Na podstawie pracy De P. Papinio Statio in Silvis priorum poetarum Romanorum imitatore[2] uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Królewcu 21 czerwca 1880 roku, a następnie 11 grudnia tegoż roku zdał egzamin państwowy pro facultate docendi. W 1881 roku Georg Lühr rozpoczął pracę nauczyciela w gimnazjum w Reszlu. Prowadził zajęcia z łaciny i greki, oprócz tego z historii i geografii, zdarzało się, że nauczał też języka niemieckiego i francuskiego. W semestrze zimowym 1883/1884 uzyskał urlop, w czasie którego wyjechał do Berlina, aby uzyskać również kwalifikacje nauczyciela sportu w centrum sportu (Zentralturnanstalt). Jako historyk poświęcił się studiowaniu zbioru reszelskiego archiwum. W 1888 był jednym z założycieli reszelskiego męskiego towarzystwa sportowego Rößeler Männerturnverein.
W 1900 roku otrzymał nominację profesorską. Na Wielkanoc 1901, po 20 latach pracy w Reszlu, powrócił na swoją prośbę do Braniewa, gdzie wykładał przez kolejne 20 lat. Owocem historycznej pasji Georga Lühra były tu wykazy uczniów miejscowych szkół z XVI i XVII wieku, maturzystów gimnazjum w Braniewie oraz papieskiego seminarium. Od 1906 roku wchodził w skład zarządu Warmińskiego Towarzystwa Historycznego. Od 1925 roku przez dwanaście lat pełnił funkcję jego prezesa. W Braniewie mieszkał przy Hindenburgstraße 9 (ul. Kościuszki)[3].
W Braniewie, tak samo jak w Reszlu, był przewodniczącym miejskiego towarzystwa sportowego. Organizował zawody sportowe i marsze propagujące wysiłek fizyczny wśród młodzieży. W 1909 roku z okazji 100-lecia miejscowego boiska sportowego (w 1809 powstało w Braniewie najstarsze publiczne boisko gimnastyczne w Niemczech[4][5]) przygotował uroczystości upamiętniające to wydarzenie połączone z zawodami sportowymi. Działalność Lühra na rzecz sportu została doceniona przez władze. Braniewskiego profesora uhonorowano Orderem Czerwonego Orła IV klasy.
O jego wielostronnych zainteresowaniach świadczy też jego przystąpienie do miejscowego stowarzyszenia Casino Gesellschaft (założonego w Braniewie w 1817 przez oficerów i elitę miejską[6]), w którym działał aż do jego rozwiązania, w ostatnim okresie jako wiceprzewodniczący.
Ponadto Georg Lühr pozostawał przez ponad 10 lat w zarządzie rady parafialnej w Braniewie. Wszechstronna działalność Lühra została doceniona również przez władze kościelne. W 1925 roku, w dniu 70. urodzin, archiprezbiter braniewski Aloys Schulz wręczył mu wysokie odznaczenie papieskie – order Pro Ecclesia et Pontifice. W 1930 roku, w 75. rocznicę urodzin, a zarazem 50 rocznicę doktoratu, Uniwersytet Albertina odnowił jego stopień doktora, dołączając list gratulacyjny.
12 października 1886 poślubił Margarete Fürstenberg (1868–1955)[3], córkę braniewskiego kupca. Mieli trzech synów i trzy córki, z których jeden syn poległ w I wojnie światowej i jedna córka zmarła przed ojcem. Georg Lühr zmarł w Braniewie 8 marca 1939 w wieku 84 lat. Msza żałobna została odprawiona 13 marca w nowomiejskim kościele św. Trójcy (współcześnie cerkiew greckokatolicka). Pochowany został na cmentarzu św. Rocha w Braniewie (ob. cmentarz przy ul. Olsztyńskiej, grób niezachowany)[7][8].
Odznaczenia i wyróżnienia
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ np. w Encyklopedii Warmii i Mazur
- ↑ De P. Papinio Statio in Silvis priorum poetarum Romanorum imitatore
- 1 2 Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976, s. 146
- ↑ Edward Mussey Hartwell , Physical Training in American Colleges and Universities, U.S. Government Printing Office, 1886 [dostęp 2020-11-08] (ang.).
- ↑ United States Bureau of Education , Report of the Commissioner of Education Made to the Secretary of the Interior for the Year ... with Accompanying Papers, U.S. Government Printing Office, 1905 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
- ↑ Ernst Federau, Ernst Matern, Braunsberg - Ostpreußen, Stadt und Kreis in Bildern aus vergangenen Tagen", s. 73
- ↑ Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002
- ↑ Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands, Braniewo 1942, s. 1–20