Gemini 1 (I, SC1)
ilustracja
Inne nazwy

Gemini-Titan I (GT-1), S00782

Indeks COSPAR

1964-018A

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Titan II GLV

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

154 km

Apogeum

320,4 km[1]

Okres obiegu

89 min

Nachylenie

32,59°[1]

Czas trwania
Początek misji

8 kwietnia 1964 16:00:01,69 UTC

Koniec misji

8 kwietnia 1964

Powrót do atmosfery

12 kwietnia 1964

Wymiary
Kształt

zbliżony do stożka[1]

Wymiary

długość: 5,6 m, średnica:3 m[1]

Masa całkowita

5170 (3187 kg bez członu rakiety nośnej) kg

Gemini 1, (również Gemini-Titan I, Gemini I lub GT-1) – pierwszy lot programu Gemini i jednocześnie pierwszy z dwóch lotów bezzałogowych w jego ramach.

Obserwowany z powietrza start rakiety Titan II GLV z misją Gemini I

Misja miała za zadanie przetestować sprawność rakiety nośnej, integralność statku Gemini i współpracę obu wymienionych komponentów. Zadaniami drugorzędnymi były:

  • pomiary nagrzewania się rakiety i statku podczas startu
  • pomiary osiągów rakiety
  • testy przełączania układów kierowania lotem
  • pomiary dokładności wejścia na orbitę
  • testy systemu wykrywania usterek

Poza tym zrealizowano szereg zadań związanych z procedurą startową, jak i umieszczeniem statku na orbicie oraz śledzeniem jego lotu przez stacje naziemne[1].

Udana misja obejmowała wszystkie fazy lotu od startu do wejścia na orbitę.

Przebieg misji

Start nastąpił tuż po 11 rano czasu miejscowego ze stanowiska startowego nr 19. Sześć minut później rakieta umieściła statek na orbicie. Była ona wyższa od zaplanowanej o 33,6 km z powodu przekroczenia prędkości o 22,5 km/h. Plan nie zakładał odłączenia statku od ostatniego członu rakiety, dlatego osiągnęły satelizację jako jeden obiekt. Złączenie z górnym stopniem rakiety uniemożliwiało kontrolowany powrót na Ziemię[1]. Zgodnie z planem obserwacje i pomiary trwały przez 4 godziny i 50 minut. Misję zakończono po trzecim przejściu statku nad Przylądkiem Canaveral. W rzeczywistości po wykonaniu trzeciego okrążenia Ziemi statek pozostał na orbicie przez ponad trzy dni i zgodnie z założeniami po wejściu w atmosferę spłonął[1].

Orbitujący zespół śledzono do jego ponownego wejścia w atmosferę nad Atlantykiem, po 64. okrążeniu Ziemi, 12 kwietnia 1964 roku. Pojazd przebył odległość 2 789 864 km w czasie 3 dni i 23 godzin[1]. Odzyskania statku nie planowano. Z założenia miał spłonąć podczas powrotu na Ziemię[1].

Ładunek

Kapsuła została zbudowana z uwzględnieniem potrzeb misji bezzałogowej i nie zawierała systemów podtrzymywania życia[1]. W miejscach przeznaczonych dla astronautów umieszczono niezależne zestawy pomiarowe, każdy o masie 180 kg. Zawierały one czujniki nacisku, ciśnienia, temperatury i przyspieszenia. Stanowiły one również balast.

Misja w liczbach

  • liczba okrążeń: 68
  • start: 8 kwietnia 1964 r. godz 16:00:02
  • wodowanie: 12 kwietnia 1964
  • załoga: lot bezzałogowy
  • czas trwania lotu: 3 dni 23 godz.
  • przebyta odległość: 2 789 864 km
  • osiągnięta wysokość: 320,4 km
  • nachylenie orbity: 32,59°[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Steve Whitfield: Gemini. Historia podboju Kosmosu. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2012, s. 10-13, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-761-8.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.