GeForce 400 – jedenasta generacja kart graficznych firmy NVIDIA oparta na architekturze Fermi. Premiera była kilkukrotnie przekładana, pierwotnie planowano wypuszczenie kart na rynek w listopadzie 2009, ale z uwagi na problemy w wyprodukowaniu źle zaprojektowanego i bardzo skomplikowanego układu została przesunięta na pierwszy kwartał 2010^[1].

Opis kart

Jest on pierwszym chipem nVidii, który obsługuje DirectX 11, obsługiwany przez Windows Vista i Windows 7. Nowy model programowania wprowadza obsługę m.in. takich funkcji jak teselacja, tj. sprzętowe zwielokrotnianie ilości trójkątów, z których składa się scena, dzięki czemu obiekty zyskują bardziej naturalne i mniej kanciaste kształty. Ponadto karta doskonale sprawdza się w zastosowaniach inżynieryjnych, wspomaga proces ray-tracingu i zaawansowane obliczenia fizyki PhysX (m.in. fizyka cieczy, gazów itp).

Procesory graficzne GF100 produkowane są w wymiarze technologicznym 40 nm przez fabrykę TSMC. GF100 jest wyposażony w 3 miliardy tranzystorów, 448 (GeForce GTX480) lub 512 (GeForce GTX485 – niedostępny w sprzedaży) rdzeni CUDA (zorganizowanych w 16 strumieniowych multiprocesorach (klasterów) czyli 32 rdzenie CUDA na strumień), interfejs pamięci o szerokości 384 bitów (sześć kanałów o szerokości 64 bitów), 1 MB pamięci podręcznej pierwszego poziomu (podzielona na 16-kilobajtowe bloki współdzielone) oraz 768 kB pamięci podręcznej drugiego poziomu. Obsługuje do 6 GB pamięci RAM typu GDDR5 oraz standard IEEE-754-2008.

Karty graficzne oparte na rdzeniu Fermi w czasie swojej premiery w specyficznych zastosowaniach pozostają poza zasięgiem konkurencji (ATI/AMD jedno i dwuprocesorowych), tj. obliczenia GPGPU, teselacja – z uwagi na liczbę dedykowanych teselatorów, jednak specyficzna architektura zapożyczona przez NVidię z projektu na rynek kart profesjonalnych, mniejsza liczba jednostek teksturowania, problemy w produkcji (sprzedawane egzemplarze posiadają nieaktywne grupy procesorów), duża ilość pobieranej energii, głośny system chłodzenia i cena wynikająca ze skomplikowania produkcji karty oraz wielkości układu graficznego spowodowały złe przyjęcie na rynku detalicznym oraz problemy finansowe partnerów NVidii. Zmusiły firmę do szybkiego opracowania układu GF104 i GF106 mogącego konkurować ceną i wydajnością z układami graficznymi ATI serii Evergreen HD5000.

Natywnie obsługuje następujące języki i interfejsy programowania: C (CUDA), C++, DirectCompute, DirectX 11, Fortran, OpenCL, OpenGL 3.1 i OpenGL 3.2. Jest kolejnym GPU, który może wykonywać kod C++ dzięki bibliotece CUDA Toolkit.

Produkty

Przypisy