Gary O’Neil

Pełne imię i nazwisko	Gary Paul O’Neil
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1983 Londyn
Wzrost	173 cm[1]
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Wolverhampton Wanderers (trener)
Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole 1999–2007 Portsmouth FC 174 (16) 2003 → Walsall FC (wyp.) 7 (0) 2004 → Cardiff City (wyp.) 9 (1) 2007–2011 Middlesbrough FC 109 (8) 2011–2013 West Ham United 48 (3) 2013–2014 Queens Park Rangers 29 (1) 2014–2016 Norwich City 51 (0) 2018–2019 Bolton Wanderers 29 (3) W sumie: 456 (32)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2001–2002  Anglia U-19 8 (0) 2002–2003  Anglia U-20 7 (0) 2003–2004  Anglia U-21 9 (0) W sumie: 24 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2022 Bournemouth (tymczasowo) 2022–2023 Bournemouth 2023– Wolverhampton Wanderers
↑ Aktualne na: 17 maja 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gary Paul O’Neil (ur. 18 maja 1983 w Londynie) –były angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

O’Neil swoją piłkarską karierę rozpoczął w roku 1999 w Portsmouth FC. W klubie tym zadebiutował 16 stycznia 2000 roku w wygranym 3:0 ligowym meczu z Barnsley FC. Było to jego jedyne spotkanie rozegrane w debiutanckim sezonie. 6 maja 2001 roku w meczu z Barnsley FC zdobył swoją pierwszą bramkę dla Portsmouth FC. Sezon 2000/2001 zakończył z dziesięcioma ligowymi występami oraz dwoma pucharowymi. W następnych rozgrywkach O’Neil stał się podstawowym piłkarzem swojej drużyny. Zagrał wówczas w 33 meczach League Championship oraz zdobył jedną bramkę (9 marca 2002 w meczu z Millwall FC). Przez następny sezony O’Neil nie stracił miejsca w wyjściowej jedenastce Portsmouth, wystąpił wówczas w 30 spotkaniach oraz zdobył trzy bramki, jego drużyna zajęła 1. miejsce w League Championship i awansowała do Premier League.

26 września 2003 roku O’Neil został wypożyczony do Walsall FC. Swój pierwszy występ w nowej drużynie zaliczył 27 września, kiedy to zagrał w wygranym 2:1 pojedynku z Preston North End. O’Neil w ekipie Walsall zagrał jeszcze sześć razy, po czym, pod koniec października powrócił do Portsmouth. Po miesięcznej nieobecności, O’Neil 8 listopada zadebiutował w Premier League, było to w meczu z Leeds United. W spotkaniu tym Anglik zdobył także dwie bramki. W całym sezonie zagrał jeszcze w dwóch meczach.

24 września 2004 roku został ponownie wypożyczony, tym razem do Cardiff City. Swój pierwszy występ w tym klubie zaliczył 25 września, kiedy to zagrał w spotkaniu z Wolverhampton Wanderers. Pierwszą bramkę zdobył natomiast 23 października w pojedynku z Leicesterem City. Na Fratton Park powrócił w listopadzie. Sezon ten zakończył natomiast z 24 występami oraz dwiema bramkami. W następnych rozgrywkach zagrał w 36 meczach Premier League, w których zdobył sześć bramek, stał się zarazem drugim najlepszym strzelcem klubu, o jedną bramkę więcej od niego miał tylko Lomano LuaLua. W roku 2006 został także wybrany przez kibiców najlepszym piłkarzem roku. W następnych rozgrywkach O’Neil nie stracił miejsca w składzie występując w 35 meczach. W sierpniu 2007 roku za 5 milionów funtów przeszedł do Middlesbrough FC. Łącznie w ekipie Portsmouth FC wystąpił 174 razy oraz zdobył 16 bramek.

W drużynie Boro swój debiut zaliczył 18 sierpnia, kiedy to zagrał w wygranym 3:1 spotkaniu z Boltonem Wanderers. W swoim pierwszym sezonie w Middlesbrough O’Neil zagrał jeszcze w 25 meczach, jednak nie zdobył żadnej bramki. Pierwsze trafienie zaliczył 29 października następnego roku w pojedynku z Manchesterem City.

W styczniu 2011 roku, O’Neil przeszedł do West Hamu United na zasadzie transferu definitywnego. Anglik podpisał 2,5 letni kontrakt. Suma transferu nie została ujawniona.

7 sierpnia przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Queens Park Rangers^[2].

5 sierpnia 2014 roku przeniósł się do Norwich City^[3].

Kariera reprezentacyjna

O’Neil w latach 2003–2004 zaliczył dziewięć występów w reprezentacji Anglii do lat 21. W seniorskiej kadrze jeszcze nie zadebiutował.

Przypisy

Bibliografia

• Gary O’Neil w bazie Soccerbase (ang.)
• O’Neil drugim oficjalnym nabytkiem WHU