Gaetano Bisleti
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1856
Veroli

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1937
Grottaferrata

Prefekt Świętej Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów
Okres sprawowania

1915–1937

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 września 1878

Kreacja kardynalska

27 listopada 1911
Pius X

Kościół tytularny

Sant'Agata de’ Goti

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia) Wielka Wstęga Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego Profesyjny Kapelan Konwentualny Wielkiego Krzyża po Sprawiedliwości – Zakon Maltański (SMOM) Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908) Order Alberta (Saksonia) Order Królewski Korony (Prusy) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Tajlandii

Gaetano Bisleti (ur. 20 marca 1856 w Veroli, zm. 30 sierpnia 1937 w Grottaferrata) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Ukończył seminarium w Tivoli, a następnie Akademię Dostojników Szlacheckich w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 20 września 1878. W latach 1878-1884 był kanonikiem i archidiakonem w katedrze w Veroli. Prywatny szambelan de numero participantium od 1884. W 1889 mianowany kanonikiem w bazylice watykańskiej. Uzyskał następnie dalsze godności kościelne, takie jak prałaturę i tytuł infułata. Od 1905 prefekt pontyfikalnego domus. Był kawalerem kilku orderów: Orderu Korony Prus, Orderu św. Ferdynanda, Orderu Korony Syjamu i innych.

Kreowany kardynałem diakonem w 1911 roku. W styczniu 1914 wybrany na przeora zakonu joannitów. Brał udział w konklawe 1914. 1 grudnia 1915 został prefektem nowo utworzonej Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów. W latach 1918-1937 był protektorem Kolegium Ameryki Pn. w Rzymie. Podczas konklawe 1922 był kardynałem protodiakonem. Ogłosił wybór i koronował Piusa XI. Jako legat papieski uczestniczył w wielu kongresach eucharystycznych i muzycznych. W 1928 włączony do grona kardynałów-prezbiterów, jego diakonia została podniesiona do rangi kościoła prezbiterialnego. W 1932 został przewodniczącym Pontyfikalnej Komisji Studiów Biblijnych, a także kanclerzem Uniwersytetu Gregoriańskiego i przewodniczącym Instytutu Muzyki Sakralnej. Nigdy nie przyjął święceń biskupich. Pochowany w rodzinnym mieście.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.