Gałka blada (łac. globus pallidus) – część kresomózgowia. Bocznie od gałki bladej znajduje się skorupa (putamen), gałka blada wraz ze skorupą tworzą jądro soczewkowate (nucleus lentiformis). Gałkę bladą od skorupy oddziela pionowo ustawiona blaszka istoty białej, blaszka rdzenna boczna (lamina medullaris lateralis)[1].
Gałka blada jest podzielona pionowo biegnącą blaszką rdzenną przyśrodkową (lamina medullaris medialis) na część przyśrodkową i boczną[1].
W gałce bladej znajdują się rzadko rozmieszczone, duże neurony, których aksony wychodzą z przyśrodkowej i bocznej części gałki bladej, przebijają torebkę wewnętrzną (capsula interna) i biegną do:
- jądra niskowzgórzowego (jądra Luysa) - poprzez pęczek niskowzgórzowy (ang. subthalamic fasciculus)
- wzgórza (thalamus)
- tworu siatkowatego śródmózgowia (formatio reticularis mesencephali)
- istoty czarnej śródmózgowia (substantia nigra mesencephali).
Przypisy
Bibliografia
- Janina Sokołowska-Pituchowa (red.) Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005 ISBN 83-200-3185-0.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.