Głuchy
wieś
Ilustracja
Zabytkowy zespół dworski
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

wyszkowski

Gmina

Zabrodzie

Liczba ludności (2011)

264[1][2]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

07-230[3]

Tablice rejestracyjne

WWY

SIMC

0523531[4]

Położenie na mapie gminy Zabrodzie
Mapa konturowa gminy Zabrodzie, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Głuchy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Głuchy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Głuchy”
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego
Mapa konturowa powiatu wyszkowskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Głuchy”
Ziemia52°29′19″N 21°22′32″E/52,488611 21,375556[5]

Głuchy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Zabrodzie[4][6].

Prywatna wieś szlachecka Laskowo-Głuche położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Wieś Głuchy (dawna nazwa Lasków Głuchy, była połączeniem dwóch wsi: Lasków i Głuchy) to miejsce narodzin 24 września 1821 roku Cypriana Kamila Norwida. Norwid spędził tu swoje wczesne dzieciństwo. Został ochrzczony w kościele parafialnym w pobliskiej Dąbrówce, gdzie na cmentarzu 11 kwietnia 1825 roku pochowano jego matkę. Po jej śmierci 4 letni Cyprian i jego rodzeństwo wyjechali z rodzinnych Głuch do odległej o 20 km Strachówki, do swojej prababki, miecznikowej Hilarii Sobieskiej[8]. Gdy ona zmarła, zamieszkał z ojcem i braćmi w Warszawie.

Po śmierci ojca w 1835 roku poeta często wracał w rodzinne strony, spędzając wakacje w Głuchach oraz w Dębinkach, w pałacu swego dziadka Ksawerego Dybowskiego, odbywał też wycieczki krajoznawcze z przyjaciółmi z kręgu „Cyganerii Warszawskiej”. Do ziemi rodzinnej wspomnieniami wracał też w swoich utworach.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Dąbrówce[9].

Zabytki

  • Zespół dworski: dwór, park z XVIII-XIX w. wpisany do rej. zabytków NID A-392 z 18.11.1959 i z 20.01.1976

Dworek modrzewiowy, piętrowy z gankiem wspartym na czterech słupach, nakryty czterospadowym dachem krytym gontem. W parku przydworskim z połowy XIX wieku rośnie wiele cennych drzew, zachowała się również aleja wysadzana starymi lipami oraz aleja dojazdowa wysadzana klonami i grabami, a także pomnik przyrody – klon srebrzysty[10].

Dwór wzniesiony przez rodzinę Zdzieborskich (z której pochodziła matka Norwida) w końcu XVIII wieku, następnie należał do Jana Norwida (ojca Cypriana Kamila). W latach 1824–1911 znajdował się w posiadaniu rodziny Suskich, następnie w posiadaniu krewnych Norwidów – Jeziorańskich.

W latach 1903–1920 mieszkał tu rzeźbiarz Bolesław Jeziorański, który jest autorem pomnika Tadeusza Kościuszki i rzeźb w gminie Dąbrówka. Po jego śmierci właścicielami dworu były dzieci rzeźbiarza[11][12].

W latach 1964–1996 dwór należał do reżysera Andrzeja Wajdy i jego żony Beaty Tyszkiewicz.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Głuchy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 314 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33905
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  8. ↑ Rajd rowerowy szlakiem Norwida. [dostęp 2012-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  9. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  10. ↑ Folklor Wołomina i okolic. [dostęp 2012-01-06].
  11. ↑ Jolanta Boguszewska: Bolesław Jeziorański – rzeźbiarz z dworku Norwida. 14 lutego 2006. [dostęp 2012-01-06].
  12. ↑ Skansen powiatu wołomińskiego. [dostęp 2012-01-06].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.