Głodek mrzygłód
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

głodek

Gatunek

głodek mrzygłód

Nazwa systematyczna
Draba aizoides L.
Mant. pl. 1:91. 1767[3]

Głodek mrzygłód[4] (Draba aizoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce tylko w Tatrach[5].

Morfologia

Pokrój
Niewielka roślina darniowa, osiągająca wysokość 4-15 cm[5].
Łodyga
Owłosiony i wzniesiony głąbik[6].
Liście
Równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki. Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami[5].
Kwiaty
O żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików.
Owoc
Wielonasienne, eliptyczne i silnie spłaszczone łuszczynki o jednonerwowych łupinach. Mają długość 6-10 mm[6][5].

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko: szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego, głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu[5]. Gatunek charakterystyczny dla All. Potentillion caulescentis[7].

Zastosowanie

Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych i do obsadzania murków. Strefy mrozoodporności 5-9[8]. Jest łatwy w uprawie. Wymaga dobrze przepuszczalnej ziemi o odczynie zasadowym. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią (przed kiełkowaniem muszą być na mrozie) lub przez podział rozrośniętych kęp[9].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. ↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. 1 2 3 4 5 Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  6. 1 2 Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  9. ↑ Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.