Głód (norw. Sult) – powieść norweskiego pisarza Knuta Hamsuna opublikowana w 1890 roku. Jej fragmenty były wcześniej anonimowo opublikowane w duńskim magazynie Ny Jord w 1888[1]. Miejscem akcji jest stolica Norwegii Christiania.

Geneza

Hamsun pisał powieść mając ponad trzydzieści lat, będąc osobą zgorzkniałą i ciężko doświadczoną życiowo. Podczas pobytu w USA pracował jako robotnik i dogłębnie poznał środowiska dotknięte nędzą i nierównościami społecznymi. Osobiście doświadczał sprzeczności pomiędzy XIX-wiecznymi ideałami humanizmu chętnie wówczas głoszonymi przez warstwy rządzące, a postępującą dehumanizacją życia klasy robotniczej we wczesnym systemie liberalnym. Wszystko to spowodowało, że Hamsun stał się gorliwym wyznawcą filozofii Friedricha Nietzschego, a jego głównym wzorem literackim stał się Fiodor Dostojewski. Głód jest silnie inspirowany jego Zbrodnią i karą, a główny bohater to osoba wyalienowana, samotna, nieumiejąca nawiązać solidarnych stosunków z bliźnimi, niezdolna do współpracy, popadająca w liczne konflikty i awantury[2].

Ekranizacja

Powieść Hamsuna została zekranizowana w 1966 roku przez duńskiego reżysera Henniga Carlsena, który wraz z Peterem Seebergiem napisał także scenariusz. Główną rolę w filmie zagrał Per Oscarsson, który za swoją rolę otrzymał między innymi nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu filmowym w Cannes (sam film został nominowany do Złotej Palmy). Muzykę do filmu napisał Krzysztof Komeda[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Nasjonalbiblioteket, En unik utgave av Sult
  2. ↑ Witold Nawrocki, posłowie do: Knut Hamsun, Głód, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1974, s.165-167
  3. ↑ FilmWeb, Głód

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.