Hermann Meyer-Rabingen (po prawej), Feldmarszałek Erwin Rommel (w środku) i Oberstleutnant Kurt Krappe (z lewej) | |
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1912–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca: |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Günther Krappe (ur. 13 kwietnia 1893 w Żółte, zm. 31 grudnia 1981 w Altena) – niemiecki generał, uczestnik I i II wojny światowej, wzięty do niewoli przez żołnierzy Wojska Polskiego.
Walczył w I wojnie światowej w stopniu porucznika. W czasie II wojny światowej dowodził 61. Dywizją Piechoty (od 1 maja do 11 grudnia 1943)[2] w czasie walk z Armią Czerwoną na terytorium Związku Radzieckiego[3].
W czasie walk na Pomorzu dowodzony przez niego X Korpus Armijny SS był atakowany przez jednostki 1 Armii Wojska Polskiego, w wyniku czego doszło do bitwy pod Bierzwicą[4][5].
5 marca 1945 roku, we wsi Olchowo (w której znajdował się jego majątek ziemski) w rejonie Szczecina, Krappe został wzięty do niewoli przez żołnierzy, 10 Pułku Piechoty z 4 Dywizji Piechoty[6]. Pozostawał w niewoli do 1 marca 1949 roku.
Kariera wojskowa
- podporucznik (22 marca 1914)
- porucznik (20 maja 1917)
- kapitan (1 lutego 1925)
- major (1 kwietnia 1934)
- podpułkownik (1 sierpnia 1936)
- pułkownik (1 kwietnia 1939)
- generał major (1 listopada 1942)
- generał porucznik (1 października 1943)
Przypisy
- ↑ Sawicki 1987 ↓, s. 265.
- ↑ Günther Krappe. www.hrono.ru. [dostęp 2016-08-03]. (ros.).
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 115,117.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 36.
- ↑ Praca zbiorowa 2009 ↓, s. 94.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 525.
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.
- Praca zbiorowa: Polskie boje 1939-1945. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-10357-3.