Gówno artysty
ilustracja
Autor

Piero Manzoni

Rodzaj

Sztuka konceptualna

Data powstania

1961

Wymiary

4,8 × 6,5 cm

Gówno artysty (wł. Merda d’artista) – dzieło sztuki konceptualnej, autorstwa włoskiego artysty konceptualnego Piera Manzoniego, którego inspiracją były prace Marcela Duchampa.

Kulisy powstania dzieła, jego wartość i zawartość

Twoja praca to gówno – podobno ta krytyczna wypowiedź ojca włoskiego artysty Piera Manzoniego nasunęła mu pomysł na nowe dzieło sztuki[1]. W odpowiedzi na tę zniewagę, w maju 1961 roku Manzoni zapakował swoje odchody do 90 ponumerowanych puszek. Każda zawierała po 30 gramów ekskrementów i była opatrzona etykietą z nazwą Gówno artysty (w języku włoskim, angielskim, francuskim i niemieckim), przy czym cały opis puszki brzmiał[2]:

Gówno artysty
Zawartość netto 30 g
Zachowane w stanie świeżości
Wyprodukowano i zakonserwowano
w maju 1961

Należy zauważyć, że był to okres w twórczości Manzoniego, w którym tworzył on prace ukazujące związki, jakie zachodzą pomiędzy procesem tworzenia sztuki a tym, co tworzy i produkuje ludzki organizm; np. jedną z jego prac pochodzącą z tego okresu był Oddech artysty („Fiato d’Artista”) – seria balonów wypełnionych oddechem Manzoniego.

W późniejszym wywiadzie, jeden ze współpracowników Manzoniego, Agostino Bonalumi, twierdził, że w rzeczywistości puszki nie zawierają odchodów, lecz tynk[3]; natomiast dziewczyna Manzoniego, Nanda Vigo, która pomagała mu je produkować, stanowczo twierdziła, że naprawdę były to odchody. Wypowiedź Vigo była jednak kwestionowana przez brata i siostrę Manzoniego. Marszand z Blu Gallery w Mediolanie także twierdził, że czuł wyraźny zapach kału emanujący z puszki[4].

W 1961 Manzoni sprzedawał je za cenę ich wagi w złocie (wówczas ok. 37 dolarów za sztukę, cena wahała się w zależności od rynku)[1]. Ich obecną wartość można wycenić na ok. 30 500 euro (25 000–35 000 dolarów lub ok. 120 000 złotych)[uwaga 1].

W późniejszym czasie pojawiły się nieudokumentowane pogłoski, jakoby w wyniku wewnętrznego ciśnienia i postępującej korozji metalu, część puszek eksplodowała lub zaczęła przeciekać[1].

Kontrowersje

Dzieło wywołało gorącą dyskusję, trwającą praktycznie do dnia dzisiejszego, na temat granicy sztuki i dobrego smaku.

Na łamach prasy ukazało się wiele artykułów krytycznych. Oprócz artykułów szokujących sensacją (Tate Gallery ceni wyżej ekskrementy niż złoto)[5] ukazało się wiele artykułów zadających pytania o kondycję sztuki, moralność artysty (lub jej brak) i granicę sztuki, poza którą nie należy się już dalej posuwać (artykuły w rodzaju: Merda d’artista czy też może ta sztuka jest po prostu gówno warta)[6].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Według kursów z grudnia 2006.

Przypisy

  1. 1 2 3 John Miller. Excremental Value. „Tate Etc”, 1 maja 2007. [dostęp 2016-04-27].
  2. ↑ Przekład na język polski z oryginalnego opisu w języku angielskim:

    Artist’s Shit
    Contents 30 gr net
    Freshly preserved
    Produced and tinned
    in May 1961

    .
  3. ↑ Merde d’artiste: not exactly what it says on the tin, 13 czerwca 2007 (ang.).
  4. ↑ Chacun sa merde – film o właścicielach dzieł sztuki z całego świata (ang.).
  5. ↑ The Tate values excrement more highly than gold (ang.).
  6. ↑ Merda d’Artista, or, You Call That Shit Art? (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.