Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Powiat | |
Starosta |
Alžbeta Čekovská[1] |
Powierzchnia |
7,83[2] km² |
Wysokość |
642 m n.p.m. |
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
052 |
Kod pocztowy |
058 01 (pošta Poprad 1) |
Tablice rejestracyjne |
PP |
Położenie na mapie kraju preszowskiego | |
Położenie na mapie Słowacji | |
49°01′55″N 20°19′25″E/49,031944 20,323611 | |
Strona internetowa |
Gánovce (węg. Gánócz, niem. Gansdorf, dawniej zwane Villa Ganau, Gánfalva, Ganfal, Ganowecz, Gánóc) – wieś (obec) na Słowacji, w kraju preszowskim, w powiecie Poprad. W 2011 roku zamieszkiwało ją 1249 osób. Gánovce słyną z bogatej historii oraz występowania na ich obszarze wód mineralnych. Mimo bliskości Popradu, który należy do zlewiska Bałtyku, Gánovce należą do zlewiska Morza Czarnego. Przez Gánovce płynie Gánovský potok, który wpada do Hornadu. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1317 roku[5].
W 1926 r. w złożu trawertynu znaleziono tu unikatowy odlew czaszki człowieka neandertalskiego sprzed 120 tys. lat. Znalezisko to ocalił dla potomnych Béla Hajts, przyrodnik i krajoznawca z Nowej Wsi Spiskiej.
Przypisy
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-01]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 7,83S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Gánovce - História. [w:] E-OBCE.sk [on-line]. TERRA GRATA. [dostęp 2017-10-01]. (słow.).
Linki zewnętrzne
- Strona miejscowości Gánovce
- Ganowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 481 .