Fuga dysocjacyjna
Klasyfikacje
ICD-10

F44.1

DSM-IV

300.13
Stan fugi

Fuga (fuga dysocjacyjna, ucieczka histeryczna)[1] – dysocjacyjne zaburzenie nerwicowe, polegające na ucieczce z dotychczasowej sytuacji, prawie zawsze nieprzyjemnej. Może objawiać się np. zmianą pracy zawodowej albo daleką podróżą. Osoby w stanie fugi mają całkowitą amnezję wsteczną (sprawiają wrażenie nieświadomych własnej przeszłości), a po powrocie do „poprzedniej tożsamości" nie potrafią przypomnieć sobie okresu fugi[2].

Często jest spotykana w zaburzeniach osobowości, zwłaszcza typu histrionicznego.

Nie diagnozuje się fugi dysocjacyjnej po napadzie padaczkowym.

Zjawiskiem podobnym jest skłonność do bezcelowych wędrówek – poriomania. Nie należy do takich przypadków zaliczać włóczęgostwa czy ucieczki z miejsca przestępstwa.

Problemy ludzi z takim zaburzeniem i ich bliskich są tematem filmu Fuga.[3]

Przypisy

  1. ↑ Łac. fuga 'ucieczka'.
  2. ↑ Kevin Walsh, David Darby: Neuropsychologia kliniczna. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2014, s. 115-116. ISBN 978-83-7489-540-8.
  3. ↑ Fuga. Internetowa Baza Filmu Polskiegol. [dostęp 2019-03-26]. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.