Friedrich Schulz

generał piechoty
Data i miejsce urodzenia	15 października 1897 Nietków
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1976 Freudenstadt
Przebieg służby
Lata służby	1913–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Stanowiska	dowódca: III Korpusu Pancernego LIX Korpusu Piechoty XXXXVI Korpusu Pancernego i 17 Armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa agresja na Francję atak na Związek Radziecki
Odznaczenia

Karl Friedrich Wilhelm Schulz (ur. 15 października 1897 w Nietkowie, zm. 30 listopada 1976 we Freudenstadt) – niemiecki generał, uczestnik agresji na Francję i ataku na Związek Radziecki.

W armii niemieckiej służył od 1913 roku, uczestnicząc w działaniach bojowych prowadzonych w czasie I wojny światowej. W czasie II wojny światowej brał udział w agresji na Francję oraz ataku na Związek Radziecki. W 1940 roku służył w sztabie XXXXIII Korpusu Piechoty. W 1942 roku powierzono mu funkcję szefa sztabu 11 Armii, a następnie szafa sztabu Grupy Armii Don i Grupy Armii Południe. W 1943 roku dowodził kolejno: III Korpusem Pancernym, LIX Korpusem Piechoty i XXXXVI Korpusem Pancernym. Od połowy 1944 roku dowodził 17 Armią^[1]. Jeńcem armii amerykańskiej został 6 maja 1945 roku, jednak już w 1946 roku został z niewoli zwolniony^[2].

Awanse

• Fähnrich – 1916
• Leutnant – 26 czerwca 1916
• Oberleutnant – 1 sierpnia 1925
• Hauptmann – 1 listopada 1931
• Major – 1 stycznia 1936
• Oberstleutnant – 1 lutego 1939
• Oberst – 1 kwietnia 1941
• Generalmajor – 1 lipca 1942
• Generalleutnant – 1 lipca 1943
• General der Infanterie – 1 kwietnia 1944

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu i Mieczami

Przypisy

Bibliografia

• Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.