Friedrich Gernsheim
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1839
Wormacja

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

11 września 1916
Berlin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pianista

Friedrich Gernsheim (ur. 18 lipca 1839 w Wormacji, zm. 11 września 1916 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor, dyrygent i pianista.

Życiorys

W latach 1852–1853 studiował w konserwatorium w Lipsku u Ignaza Moschelesa, Moritza Hauptmanna i Ferdinanda Davida[1]. Od 1855 do 1861 roku przebywał w Paryżu, gdzie był uczniem Antoine’a François Marmontela, a także poznał Édouarda Lalo, Camille’a Saint-Saënsa, Stephena Hellera, Gioacchino Rossiniego, Antona Rubinsteina i Ferenca Liszta[1]. Po powrocie do Niemiec w 1861 roku został dyrygentem chóralnym i orkiestrowym w Saarbrücken[1]. W latach 1865–1872 był wykładowcą konserwatorium w Kolonii[1][2]. Od 1872 do 1880 roku działał jako dyrygent w Rotterdamie[2]. W latach 1890–1897 wykładał w konserwatorium Sterna w Berlinie[1][2]. W 1897 roku wybrany na członka senatu berlińskiej Akademie der Künste[1].

Twórczość

Był mało oryginalnym kompozytorem, cenione są głównie jego dzieła kameralne[1]. Twórczość Gernsheima stanowi kontynuację nurtu romantycznego[2], w zakresie harmonii i instrumentacji nawiązuje do Brahmsa, zaś w koncepcjach programowych do kierunku neoromantycznego[1]. Jako dyrygent wykonywał najpierw przede wszystkim utwory Brahmsa, później też Brucha, Humperdincka i Verdiego[1].

Skomponował 4 symfonie (I g-moll 1875, II Es-dur 1882, III c-moll „Mirjam” 1888, IV B-dur 1892), uwerturę Waldmeisters Brautfahrt, poemat symfoniczny Zu einem Drama (1910), In memoriam, ein Klagegesang na orkiestrę smyczkową i organy, Koncert fortepianowy c-moll (1869), 2 koncerty skrzypcowe (I D-dur 1880, II F-dur 1914), Phantasiestück na skrzypce i orkiestrę (1876), Koncert e-moll (1907), Elohenu na wiolonczelę i orkiestrę (1882), Divertimento na flet, 2 skrzypiec, wiolonczelę i kontrabas, 2 kwintety fortepianowe (d-moll i h-moll), 2 kwintety smyczkowe (D-dur i Es-dur), 3 kwartety fortepianowe (Es-dur, c-moll, F-dur), 5 kwartetów smyczkowych (c-moll, a-moll, F-dur, e-moll, A-dur), 2 tria fortepianowe (F-dur i B-dur), 4 sonaty skrzypcowe (c-moll, A-dur, F-dur, G-dur), Sonatę wiolonczelową d-moll, utwory na chór i orkiestrę (Wachterlied aus der Neujahrsnacht 1200 1861, Odins Meeresritt 1884, Der Zaubermantel, Ein Preislied 1893, Der Normen Wiegenlied 1899, Der Nibelungen Überfahrt 1902), scenę na mezzosopran i orkiestrę Agrippina (1881, 2. wersja ok. 1906)[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 273. ISBN 83-224-0344-5.
  2. 1 2 3 4 5 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1253. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.