Franciszek Józef Zamoyski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1876
Moteszyce

Data śmierci

1948

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1908
do 1914

Franciszek Józef Zamoyski
Ilustracja
Jelita (herb szlachecki)
hrabia
Rodzina

Zamoyscy

Ojciec

Józef Julian Zamoyskiego (1831-1906)

Matka

Anna Eleonora Zobel von Giebelstadt zu Darstadt

Żona

Maria Lubomirskiej (1877-1954)

Dzieci

Krzysztof Ksawery (1911-1995), Zenaida Eleonora (1913-2002)

Franciszek Józef Zamoyski herbu Jelita (ur. 1876 w Moteszycach[1], zm. 1948) – przemysłowiec, działacz społeczny, poseł na Sejm Krajowy Galicji IX i X kadencji.

Życiorys

Był starszym synem Józefa Juliana Zamoyskiego (1831-1906) i Anny Eleonory Zobel von Giebelstadt zu Darstadt z Grodźca (1848-1890)[2]. Urodził się w Moteszycach, położonych około 17 km na południowy wschód od Trenczyna, obecnie na Słowacji. Ukończył Akademię Górniczą w Leoben. Pracował w belgijskiej spółce górniczej w Rosji, w Meksyku i Hiszpanii. Zarobione pieniądze inwestował w galicyjskie złoża naftowe, zakupił także od Henryka Rodakowskiego majątek Bortniki[3]. Był marszałkiem powiatu drohobyckiego, w 1908 został najmłodszym posłem do Sejmu Krajowego Galicji wybranym z IV kurii okręgu Drohobycz[4]. Ponownie został wybrany na X kadencję w 1913. Kierował dużą spółką naftową, a w okresie międzywojennym spółką drzewną "OIKOS". Był żonaty z Marią Lubomirską (1877-1954), miał dwoje dzieci: syna Krzysztofa Ksawerego (1911-1995), absolwenta wydziału rolnictwa na Politechnice Lwowskiej, i córkę Zenaidę Eleonorę (1913-2002), absolwentkę Wyższej Szkoły Handlowej we Lwowie. Planował wraz z synem założyć stadninę koni w majątku, ale marzenia te przerwał wybuch wojny w 1939 roku. Z początkiem 1940 Franciszek wraz z żoną i córką przedostał się ze Lwowa do Warszawy. Pod koniec 1944 zamieszkał w Nieborowie należącym do siostry żony Anny z Lubomirskich Radziwiłłowej. Na początku 1945 Radziwiłłowie z Nieborowa i ich goście zostali aresztowani przez sowieckie NKWD i wywiezieni do Krasnogorska pod Moskwą, gdzie zostali internowani. Powrócili po ponaddwuipółletnim pobycie w tamtejszym obozie. Franciszek Zamoyski zmarł wkrótce po powrocie w 1948 roku[5].

Przypisy

  1. ↑ Motešice
  2. ↑ Józef Król: Grodziec w latach 1734-1884. Marklowski i jego spadkobiercy. W: red. Józef Król, Renata Moczała, Irena Skrzyżala: Grodziec i jego właściciele. Grodziec: Macierz Ziemi Cieszyńskiej, 2018, s. 47-72. ISBN 978-83-88271-57-1.
  3. ↑ Krzysztof Czubara "Saga rodu Zamoyskich. Linia węgierska" [w:] "Tygodnik Zamojski" nr 6 wyd. 2003, s. 26
  4. ↑ Wyniki wyborów do Sejmu w r. 1908 i 1913. „Rzeczpospolita”, s. 188, Nr 103 z 19 lipca 1913.
  5. ↑ Katarzyna Karaskicwicz "Linia węgierska rodu Zamoyskich herbu Jelita" [w:] "Zamoyscy herbu Jelita" wyd. Warszawa 1997, s. 47-55
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.