Franciszek Szyszka
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1884
Donatowo

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1940
Częstochowa

Przebieg służby
Lata służby

do 1932

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

60 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Franciszek Szyszka (ur. 30 listopada 1884 w Donatowie, zm. 4 kwietnia 1940 w Częstochowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 listopada 1884[1] w Donatowie, pow. kościańskim[2], w rodzinie Stanisława i Zofii ze Stachowiaków[3]. W styczniu 1919 roku był dowódcą pododcinka Boguszyn w składzie Grupy Leszno, która 6 marca została przekształcona w 6 pułk Strzelców Wielkopolskich, późniejszy 60 pułk piechoty wielkopolskiej[4]. 23 maja 1919 roku został formalnie przyjęty do Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim z byłej armii niemieckiej i mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1917 roku[5]. 3 czerwca 1919 roku nadano mu starszeństwo w stopniu porucznika z dniem 1 października 1915 roku. 6 czerwca 1919 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 marca 1919 roku[6]. Od 18 do 31 lipca 1920 roku pełnił obowiązki dowódcy pułku w zastępstwie chorego majora Bernarda Śliwińskiego. W czasie walk odwrotowych pułku został ranny[7][8]. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii niemieckiej[9].

1 czerwca 1921 roku nadal pełnił służbę w 60 pułku piechoty[10]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 419. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wciąż 60 pułk piechoty[11]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu[12]. W latach 1923–1924 był dowódcą III batalionu, a w 1925 roku kwatermistrzem puku[13][14][15]. 5 maja 1927 roku został przeniesiony do 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[16][17]. Z dniem 30 listopada 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[18].

W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bydgoszcz Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[19].

W 1937 roku był ławnikiem w Zarządzie Głównym i I wiceprezesem Zarządu Okręgowego Związku Powstańców Wielkopolskich[20].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 256 sprostowano datę urodzenia z 30 września 1894 roku na 30 listopada 1884 roku.
  2. ↑ Franciszek Szyszka [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-29].
  3. ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 148.
  4. ↑ Smoleń 1930 ↓, s. 9-10.
  5. ↑ Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej Nr 16 z 4 czerwca 1919 roku, s. 71.
  6. ↑ Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej Nr 23 z 24 czerwca 1919 roku, s. 115, 119.
  7. ↑ Smoleń 1930 ↓, s. 21.
  8. ↑ Księga chwały 1992 ↓.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 600.
  10. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 181.
  11. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 551.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 296, 403.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 268, 347.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 272.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 55, 167.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 288.
  19. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 1011.
  20. ↑ Sprawy organizacyjne ↓.
  21. ↑ Smoleń 1930 ↓, s. 31.
  22. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  23. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.