Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1739 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 października 1815 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
Kupiec, Polityk |
Rodzice |
Jan Makarowicz |
Małżeństwo |
Anna Brzyska (1750-1783) |
Dzieci |
Jan Makarowicz, Antoni Erazm Makarowicz, Marianna Anna Felicja Borakowska |
Franciszek Ksawery Makarowicz (ur. 1739 w Lublinie, zm. 31 października 1815 w Warszawie[1]) – członek Rady Zastępczej Tymczasowej i sędzia Sądu Najwyższego Kryminalnego w insurekcji kościuszkowskiej, burmistrz Lublina od 1779, wójt i ławnik miasta Starej Warszawy.
Był członkiem delegacji wysłanej do podpisania kapitulacji stolicy w 1794.
Życiorys
Urodził się w Lublinie w rodzinie rajcy miejskiego z rodu ormiańskiego Jana Makarowicza i pochodzącej ze szkockiej rodziny Anny Szuart. W Lublinie był właścicielem tzw. kamienicy Lubomelskich.[2] W Warszawie był właścicielem kamienicy na Krakowskim Przedmieściu nr hip. 434.[3]
Przypisy
- ↑ Akt zgonu Warszawa ASC Cyrkuł VII 1815/436
- ↑ Teatr NN. Historia kamienicy Lubomelskich. [dostęp 2021-03-20].
- ↑ Taryffa czyli opis wszystkich pałaców domów kościołów szpitalów i ich possessorów. Warszawa: J. L. Koch, 1807, s. str. 17.
Bibliografia
- Zbigniew Góralski, Stanisław August w insurekcji kościuszkowskiej, Warszawa 1988.
- Zwycięstwo czy klęska? W 190 rocznicę powstania kościuszkowskiego, Henryk Kocój (red.), Katowice 1984.
- polona.pl: Rada miejska Lubelska w VIII wieku / Jan Riabinin
- Wiki ormianie