Fort Yukon

Państwo	Stany Zjednoczone
Stan	Alaska
Okręg	Yukon–Koyukuk
Powierzchnia	19,2 km²
Wysokość	103 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	583[1]
Nr kierunkowy	907
Kod pocztowy	99740
Położenie na mapie Alaski Fort Yukon
Położenie na mapie Ameryki Północnej Fort Yukon
66°34′03″N 145°15′23″W/66,567500 -145,256389

Fort Yukon (Gwichʼin: Gwichyaa Zhehw) – największe miasto w okręgu Yukon-Koyukuk na Alasce. Położone jest na prawym brzegu rzeki Yukon, w odległości 233 km na północny wschód od Fairbanks.

Historia

Pierwsi indiańscy osadnicy pojawili się na terenach obecnego Fortu Yukon już tysiące lat temu. Szczególnie liczne było plemię Gwichʼin, które do dziś stanowi największą grupę mieszkańców. Jednak dopiero 25 czerwca 1847 roku Alexander Hunter Murray z Kompanii Zatoki Hudsona założył w tym miejscu osadę. Początkowo była to niewielka wieś, która z czasem przekształciła się w punkt handlowy.

Podczas gorączki złota w Klondike zimą 1897-1898 r. do Fortu Yukon przybyło dwustu poszukiwaczy z Dawson City, gdyż miastu zaczęło brakować zapasów^[2]. 12 lipca 1898 r. założono urząd pocztowy, którego pierwszym naczelnikiem został John Hawksly. W ciągu kolejnych dekad miasto wiele wycierpiało z powodu kilku epidemii i powodzi w 1949 roku.

W latach 50. XX wieku siły powietrzne Stanów Zjednoczonych założyły w Forcie Yukon swoją bazę oraz stację radarową, które oficjalnie zostały włączone do miasta w 1959 r. Pod koniec XX wieku ekstremalne północne położenie oraz bliskość Fairbanks, sprawiły, że w mieście zaczął się rozwijać mały ruch turystyczny.

7 lutego 1984 r. z Fortu Yukon została wystrzelona na wysokość 500 km rakieta sondażowa typu Terrier Malemute^[3].

Demografia

Według spisu ludności z 2000 r. miasto liczyło 595 mieszkańców, 225 gospodarstw domowych i 137 rodzin. Gęstość zaludnienia wyniosła 85 osób na km². Rdzenni mieszkańcy stanowili 86,05 procent, biali 10,76, a pozostali (Afroamerykanie, Azjaci, Latynosi) 3,19 procent.

Dzieci poniżej osiemnastego roku życia stanowiły 33,4 procent populacji, osoby od 18 do 24 roku życia 10,3%, od 25 do 44 lat – 27,4%, od 45 do 64 – 22,0%, a osoby powyżej 65 lat – 6,9%. Średni wiek wyniósł 32 lata, a na każde 100 kobiet przypadało 112 mężczyzn.

Średni dochód gospodarstw domowych wyniósł 29 375 dolarów, a średni dochód rodzin 32 083 dolarów. Około 18 procent mieszkańców żyło poniżej granicy ubóstwa^[5].

Przypisy