Florian Białka
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 maja 1918
Lubichowo

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1940
Mauthausen-Gusen

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

kleryk

Florian Białka SVD (ur. 3 maja 1918 w Lubichowie, zm. 5 listopada 1940 w Mauthausen-Gusen) – polski kleryk katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny Aleksandra i Marii. 5 maja 1918 roku został ochrzczony[1]. W 1937 roku po zdaniu egzaminu dojrzałości w Górnej Grupie kontynuował naukę wstępując do nowicjatu w Chludowie.

Po wybuchu II wojny światowej, 25 stycznia 1940, Niemcy internowali wszystkich przebywających w Domu Misyjnym duchownych i utworzyli obóz przejściowy dla zakonników i księży z okolicy. Florian Białka aresztowany został 22 maja 1940 roku i przewieziony do Fortu VII w Poznaniu, później do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Dachau (KL) (zarejestrowany pod numerem 11091), a stamtąd 2 sierpnia do Mauthausen-Gusen (zarejestrowany pod numerem 5964)[1]. Zmarł w obozie, wyniszczony chorobami, z wycieńczenia.

Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. 23 kwietnia 2008 roku zamknięto proces rogatoryjny (diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Kalendarium. [dostęp 2009-09-04].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.