Fleksaton

Fleksaton – instrument perkusyjny z grupy idiofonów.

Budowa i skala

Fleksaton zbudowany jest z płaskiej elastycznej blaszki rozpiętej na metalowej ramce i opatrzony z dwóch stron blaszki małymi pałeczkami o gumowych lub drewnianych główkach. Podczas odginania blaszki kciukiem i równoczesnego potrząsania pałeczkami otrzymuje się szereg dźwięków o brzmieniu ostrym, metalicznym, opartym na glissandzie. Podobne brzmienie można uzyskać uderzając pałką w piłę muzyczną. Skala instrumentu dochodzi do dwóch oktaw. Występują dwa rozmiary fleksatonu: mały (20 cm długość ramki, 12,5 cm długość blaszki) i duży (30cm /16,5cm). Od wielkości zależy wysokość dźwięku i skala instrumentu.

Pomysł konstrukcyjny fleksatonu został opatentowany w Europie w 1922 roku w Wielkiej Brytanii. W roku 1924 instrument o nazwie Flex-a-tone opatentowano w USA w Nowym Jorku.

Zastosowanie

Fleksaton wykorzystywany jest do efektów specjalnych w muzyce teatralnej, w wodewilach i operetkach. Rozpowszechnił się w muzyce amerykańskiej, musicalach Broadwayu i w filmowej. W filmach animowanych dla dzieci pojawia się jako dźwięk naśladujący duchy oraz niesamowite zjawiska. Używany jest także w muzyce funk, fusion i sporadycznie w muzyce pop.

Fleksaton w utworach kompozytorów współczesnych

Fleksaton w muzyce rozrywkowej

Zobacz też

Bibliografia

  • W. Kotoński, Leksykon współczesnej perkusji, Kraków 1999.
  • K. Sikorski, Instrumentoznawstwo, Kraków 1975
  • M. Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków 1975.
  • Андреева О. Ф. Ударні інструменти сучасного симфонічного оркестру. Киев: Музична Украïна, 1985
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.