Filipinomysz górska
Apomys sierrae
Heaney, Balete, Rickart, Alviola, M.R.M. Duya, M.V. Duya, Veluz, VandeVrede & Steppan, 2011
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

filipinomysz

Podrodzaj

Megapomys

Gatunek

filipinomysz górska

Synonimy
  • Apomys (Megapomys) sierrae, 2011[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Filipinomysz górska[3] (Apomys sierrae) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie na Filipinach.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 2011 roku amerykańsko-filipiński zespół zoologów (Amerykanie – Lawrence R. Heaney, Eric A. Rickart, Lawren VandeVrede i Scott J. Steppan oraz Filipińczycy – Danilo S. Balete, Phillip A. Alviola, Mariano Roy M. Duya, Melizar V. Duya i M. Josefa Veluz) nadając mu nazwę Apomys (Megapomys) sierrae[1]. Holotyp pochodził z obszaru 3,5 km na południowy zachód od góry Cetaceo (17°41′44,2″N 122°01′00,6″E/17,695610 122,016830), na wysokości 1400 m n.p.m., w prowincji Cagayan, na wyspie Luzon, w Filipinach[4]. Holotyp (o numerze 185884 FMNH) stanowił dorosły samiec schwytany w 15 czerwca 2005 roku przez Mariano Roy M. Duya i przechowywany jest w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago[1].

Apomys sierrae należy do podrodzaju Megapomys[5]. Wydaje się, że A. sierrae nie ma żadnych szczególnie bliskich pokrewieństw, ale najbliższymi filogenetycznymi krewnymi mogą być A. magnus, A. aurorae, A. zambalensis i A. iridensis[5]. W 1994 roku został wstępnie oznaczony jako A. datae; od połowy XXI wieku jest nowo odławiany na większości swojego obszaru swojego występowania[5]. Potrzebna jest dalsza ocena taksonomiczna[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia

  • Apomys: Apo, Mindanao, Filipiny; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[6].
  • sierrae: Sierra Madre (hiszp. sierra „górski”), Luzon, Filipiny[7].

Zasięg występowania

Filipinomysz górska występuje na wyspie Luzon (Sierra Madre, góra Lataan i Palali, oraz góry Mungyo) i na przylegającej wyspie Palaui, w Filipinach[5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 122–171 mm, długość ogona 118–154 mm, długość ucha 18–21 mm, długość tylnej stopy 31–40 mm; masa ciała 64–111 g[8]. Filipinomysz górska należy do średnich wielkościowo gatunków z podrodzaju Megapomys. Futro zwierząt z populacji zamieszkującej w masywie Sierra Madre w części grzbietowej jest wybarwione na kolor ciemnobrązowy, z elementami rdzawo-czerwonymi, zaś zwierzęta zasiedlające górę Palali w górach Caraballo mają na grzbiecie jaśniejszą sierść, brązową z żółtawym odcieniem. W części brzusznej futro jest jaśniejsze niż na grzbiecie – jasnoszare i białawe na brzegach[9].

Ekologia

Filipinomysz górska zamieszkuje wysokości od 475 m do 1700 m n.p.m. na Luzonie; na Palaui odnotowano ją na 153 m n.p.m.[8]. Występuje w wiecznie zielonym tropikalnym lasie deszczowym, włącznie z nizinnymi i górskimi lasami deszczowymi, z wąskim zakresem występowania obejmującym „lasy mszyste”. Na niższych wysokościach występuje w lasach od lekko do silnie zaburzonych, a także w lesie pierwotnym[8].

Przypisy

  1. 1 2 3 Heaney i in. 2011 ↓, s. 34.
  2. ↑ P. Engelbrektsson & R. Kennerley, Apomys sierrae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-22] (ang.).
  3. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 264. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. ↑ Heaney i in. 2011 ↓, s. 35.
  5. 1 2 3 4 5 6 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 488. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. ↑ E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 455, 1905. (ang.).
  7. ↑ Heaney i in. 2011 ↓, s. 36.
  8. 1 2 3 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 670. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  9. ↑ Heaney i in. 2011 ↓, s. 36–42.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.