Apomys gracilirostris[1] | |
Ruedas, 1995[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Podrodzaj |
Megapomys |
Gatunek |
filipinomysz dżunglowa |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Zasięg występowania | |
Apomys gracilirostris |
Filipinomysz dżunglowa[4] (Apomys gracilirostris) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie na Filipinach.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1995 hiszpańsko-amerykański zoolog Luis Ruedas nadając mu nazwę Apomys gracilirostris[2]. Holotyp pochodził z podejścia północną granią na górę Halcon (około 13°16′48″N 120°59′19″E/13,280000 120,988611), na wysokości około 1580 m, w gminie San Teodoro, w prowincji Occidental Mindoro, na wyspie Mindoro, w Filipinach[5].
Chociaż Apomys gracilirostris obecnie umieszczany jest w podrodzaju Megapomys, jest morfologicznie rozbieżny i wydaje się być najwcześniejszym przedstawicielem tej linii[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia
Zasięg występowania
Obecne występowanie filipinomyszy dżunglowej ograniczone jest do miejsca typowego na górze Halcon na wysokościach między 1250 a 1950 m n.p.m.[6][3][5]; prawdopodobnie może być szeroko rozpowszechniona w górach Mindoro, na obszarze, który pozostaje słabo zbadany pod kątem występowania małych ssaków[6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 137–147 mm, długość ogona 135–185 mm, długość ucha 14–22 mm, długość tylnej stopy 33–45 mm; masa ciała 71–140 g[9]. Gryzoń ma duże rozmiary ciała, długi pysk w stosunku do reszty czaszki i prymitywny układ tętnic doprowadzających krew do głowy[5].
Ekologia
Żyje w pierwotnych lasach górskich, w tym w zaroślach bambusowych, rosnących w miejscu osunięć gruntu lub na wypalonych obszarach. Przypuszcza się, że może tolerować pewien stopień ludzkiej ingerencji w ekosystem leśny[3].
Populacja
Brakuje danych, aby przydzielić temu gryzoniowi kategorię zagrożenia. Wyspa Mindoro została w znacznym stopniu wylesiona i jest zagrożona dalszym wylesianiem. Środowisko może ulegać zniszczeniu także wskutek wypasu bydła w górach oraz pożarów lasu[3].
Przypisy
- ↑ Apomys gracilirostris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 L.A. Ruedas. Description of a new large-bodied species of Apomys Mearns, 1905 (Mammalia: Rodentia: Muridae) from Mindoro Island, Philippines. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 108 (2), s. 305, 1995. (ang.).
- 1 2 3 4 R. Kennerley , Apomys gracilirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-22] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 264. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Apomys gracilirostris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-02-22].
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 488. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 455, 1905. (ang.).
- ↑ gracilirostris, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-22] (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 665–666. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).