Filip Springer
Ilustracja
Filip Springer (2015)
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1982
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura faktu

Ważne dzieła
  • Miedzianka. Historia znikania
  • Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL-u
  • Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach
  • Wanna z kolumnadą. Reportaże o polskiej przestrzeni
  • 13 pięter
  • Księga zachwytów
  • Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast
  • Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz
Strona internetowa
Galeria
Filip Springer (L), IX Festiwal Góry Literatury, 2023
Filip Springer, Julia Fiedorczuk, VII Festiwal Góry Literatury, Taras widokowy, Guzowata k. Radkowa, 2021

Filip Springer (ur. 6 czerwca 1982 w Poznaniu) – polski reportażysta i fotoreporter.

Życiorys

Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (archeologia z antropologią kulturową)[1]. W 2004 pracował dla Polskiej Agencji Fotografów Forum[1]. Współpracował z dziennikami „Głos Wielkopolski” i „Gazeta Poznańska”, publikował m.in. w tygodnikach „Polityka”, „Przekrój”, „Duży Format”, a także miesięczniku „Vogue”. Jest stałym współpracownikiem miesięcznika „Pismo”, dla którego pisze reportaże w ramach cykli klimatycznego, oraz miesięcznika „Znak”, dla którego pisze felietony. Został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz programu „Młoda Polska” Narodowego Centrum Kultury. Był instruktorem ZHP w stopniu przewodnika, pełnił funkcję m.in. drużynowego 79 Poznańskiej Drużyny Harcerskiej „Wilki”, w harcerstwie spędził ponad dwadzieścia lat. Służbę zakończył jako redaktor naczelny magazynu wędrowniczego „Na Tropie”[2][3].

Jego debiut literacki (reportaż Miedzianka. Historia znikania) znalazł się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2011, w finale Nagrody Literackiej „Nike” 2012[4][5] oraz był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2012[6]. Kolejny reportaż Springera – Źle urodzone – wybrano do Plebiscytu 2012 w Radiowym Domu Kultury w Programie 3 Polskiego Radia w kategorii „Książka roku”[7]. W 2013 został nagrodzony Medalem Młodej Sztuki. W 2016 otrzymał Śląski Wawrzyn Literacki za książkę „13 pięter”.

Jest także autorem fotoreportaży: Miało być ładnie; Płacz nad rozlanym miastem (2009); Nie ma jeziora (2010)[1], a także podkastów Umiar oraz Nie wiem na platformie Audioteki.

Mieszka i pracuje w Warszawie[8]. Współpracuje z Instytutem Reportażu, przy którym założył wraz z Julią Fiedorczuk pierwszą w Polsce Szkołę Ekopoetyki. Jego żoną jest Julianna Jonek-Springer, redaktorka naczelna wydawnictwa Dowody na Istnienie. Mają syna Kazika i kota.

Twórczość

Książki Miedzianka. Historia znikania została przetłumaczona na język angielski, niemiecki, czeski, węgierski i chiński (wydanie wkrótce). Książka Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL została przetłumaczona na język niemiecki.

Przypisy

  1. 1 2 3 Dariusz Bochenek: Filip Springer – Życie i twórczość. Culture.pl, sierpień 2013. [dostęp 2014-09-19].
  2. ↑ Filip Springer, Rebranding polskiego harcerstwa [online], MagazynPismo [dostęp 2020-05-30] (ang.).
  3. ↑ Wyprawa Wędrownicza 2007: Ruszamy już w maju [online] [dostęp 2020-05-30] (ang.).
  4. ↑ Filip Springer. Wydawnictwo Czarne. [dostęp 2014-09-19].
  5. ↑ Nagroda Nike 2012. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  6. ↑ Nominowani 2012 | Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2015-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-18].
  7. ↑ Czekamy na Twój głos!. Polskie Radio, 26.12.2012. [dostęp 2014-09-19].
  8. ↑ Bio. Filip Springer. [dostęp 2021-05-24].
  9. ↑ Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast [online], www.karakter.pl [dostęp 2019-05-24].
  10. ↑ Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz [online], czarne.com.pl [dostęp 2019-11-12].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.