Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Yeah Yeah Yeahs | ||||
Wydany |
29 kwietnia 2003 | |||
---|---|---|---|---|
Gatunek |
Rock alternatywny, Garage Punk | |||
Długość |
39:29 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Fever to Tell | ||||
|
Fever to Tell jest debiutanckim albumem Yeah Yeah Yeahs, wydanym 29 kwietnia 2003 przez Interscope. Producentem albumu jest David Andrew Sitek, zmiksował go Alan Moulder.
Fever to Tell był nominowany do Grammy w kategorii Best Alternative Music Album[9] i zdobył status złotej płyty w Wielkiej Brytanii. Teledysk do piosenki "Maps" w 2004 został nominowany do MTV Video Music Awards w kategorii Best Art Direction, Best Cinematography, Best Editing, i MTV2 Award[10]. The New York Times ogłosił Fever to Tell najlepszym albumem roku[11]. W czerwcu 2005 album zajął 89. miejsce na liście 100 najlepszych albumów 1985-2005 według magazynu Spin[12]. Album opisany jest też w książce 1001 albumów, które musisz usłyszeć przed śmiercią. W 2009 Fever to Tell zajął 28. miejsce według Rolling Stone[13], 24. miejsce według Pitchfork Media[14] oraz 5. miejsce według NME[15] na listach najlepszych albumów dekady.
Według The Guardian, album sprzedał się na całym świecie w nakładzie ponad miliona kopii[16].
Lista utworów
Wszystkie utwory zostały napisane przez Yeah Yeah Yeahs.
- "Rich" – 3:36
- "Date with the Night" – 2:35
- "Man" – 1:50
- "Tick" – 1:49
- "Black Tongue" – 2:59
- "Pin" – 2:00
- "Cold Light" – 2:16
- "No No No" – 5:14
- "Maps" – 3:39
- "Y Control" – 4:00
- "Modern Romance" – 7:28
- Na zakończenie utworu "Modern Romance", po krótkiej ciszy na albumie znajduje się hidden track "Poor Song" (czasami omyłkowo nazywany "Porcelain").
- "Yeah! New York" – 2:05 (utwór bonusowy w wersji brytyjskiej)
Skład
Autorem podkładu instrumentalnego jest Nick Zinner, oprócz:
Produkcja
- David Andrew Sitek, Yeah Yeah Yeahs – produkcja
- Chris Coady – producent wykonawczy
- Roger Lian – edycja
- Alan Moulder, David Andrew Sitek – miksowanie
- Rick Levy – asystowanie
- Howie Weinberg – mastering
- Cody Critcheloe – oprawa graficzna
Listy przebojów
Rok | Lista przebojów | Pozycja |
---|---|---|
2004 | Billboard 200 | 55[17] |
UK Album Chart | 13[18] |
Przypisy
- ↑ Heather Phares: Review. AllMusic. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Jason Dungan: Sexual Illing. Dusted. [dostęp 2010-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-20)]. (ang.).
- ↑ Josh Tyrangiel: Fever To Tell. Entertainment Weekly. [dostęp 2010-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-20)]. (ang.).
- ↑ John Mulvey: Yeah Yeah Yeahs: Fever To Tell. NME. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Adrien Begrand: Glorious Noise. Pop Matters. [dostęp 2016-03-13]. (ang.).
- ↑ Eric Carr: Fever to Tell. Pitchfork Media. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Fever to Tell. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Jon Pareles: Fever to Tell. Rolling Stone. [dostęp 2010-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)]. (ang.).
- ↑ 46th Grammy Awards Nominees. cbs.com. [dostęp 2010-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-06)]. (ang.).
- ↑ 2004 VMA Winners. MTV. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).
- ↑ Jon Pareles: Music: The Highs; The Albums and Songs of the Year. The New York Times. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
- ↑ 100 Greatest Albums, 1985-2005. Spin. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
- ↑ Rolling Stone’s 100 Best Albums, Songs Of The ’00s. stereogum.com. [dostęp 2011-03-04]. (ang.).
- ↑ The Top 200 Albums of the 2000s. Pitchfork Media. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
- ↑ The Top 100 Greatest Albums of the Decade. NME. [dostęp 2011-03-04]. (ang.).
- ↑ Emma Forrest: 'There are too many whiny bands'. The Guardian. [dostęp 2010-03-02]. (ang.).
- ↑ Fever to Tell Charts & Awards. Allmusic. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).
- ↑ Oficial UK Charts. zobbel.de. [dostęp 2010-06-29].