Feronia słoniowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

rutowate

Rodzaj

feronia

Gatunek

feronia słoniowa

Nazwa systematyczna
Limonia acidissima L.
Sp. Pl. ed. 2 554 1762[3]
Synonimy
  • Feronia limonia Swingle
Otwarty owoc

Feronia słoniowa[4] (Limonia acidissima L.) – gatunek drzewa z rodziny rutowatych. Jedyny gatunek z monotypowego rodzaju feronia (Limonia)[5]. Pochodzi z Azji południowej i południowo-wschodniej. Strefy mrozoodporności: 9-11.

Morfologia

Pokrój
Drzewo osiągające do 12 m wysokości. Pień jasnopopielaty, pokryty cierniami o długości do 7 cm.
Liście
Pierzaste, listki skórzaste, po roztarciu wydzielają silny anyżkowy zapach.
Kwiaty
Czerwonawe, w luźnych wiechach
Owoce
Duże jagody, z grubą bardzo twardą łupiną, stąd zwyczajowa nazwa angielska Wood Apple. Miąższ czerwony do brązowego, o konsystencji twarogu, słodko-kwaśny i aromatyczny, zawiera wiele nasion.

Zastosowanie

  • Gatunek sadzony jest powszechnie w tropikach jako drzewo owocowe. Miąższ spożywany jest bezpośrednio łyżeczką, lub dodawany do lassi lub deserów.
  • W porze deszczowej nacina się korę w celu pozyskania żywicy zastępującej gumę arabską, wykorzystywanej do produkcji klejów i farb.
  • Z cenionego drewna wykonuje się tradycyjne ozdoby i inne przedmioty.
  • Z korzeni wytwarza się maść będącą skutecznym środkiem przeciw komarom[6], jednak u niektórych osób oleje cytrusowe wywołują reakcje fotochemiczne i długotrwałe przebarwienia skórne[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-12-19] (ang.).
  3. ↑ Limonia acidissima. The Plant List. [dostęp 2012-12-19]. (ang.).
  4. ↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 196. ISBN 978-83-61320-17-3.
  5. 1 2 Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
  6. ↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 198. ISBN 978-83-61320-17-3.

Bibliografia

  • Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
  • Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008. ISBN 978-83-61320-17-3..

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.