Feliks Wojtkun (ur. 1 marca 1940 w Miednikach w województwie wileńskim, zm. 27 stycznia 2005 w Warszawie) – polski uczony, specjalista materiałoznawstwa, obróbki cieplnej i odlewnictwa, działacz państwowy.

Życiorys

Studia ukończył na krakowskiej AGH. Potem osiadł w Skarżysku-Kamiennej, pracując w tamtejszej odlewni. Jednocześnie kończył doktorat, współpracując z AGH. W 1977 został pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu i tutaj przeniósł się z rodziną. Był wieloletnim profesorem Politechniki Radomskiej, dziekanem Wydziału Mechanicznego tej uczelni oraz dyrektorem Instytutu Budowy Maszyn. Wykładał także w Prywatnej Wyższej Szkole Ochrony Środowiska oraz wchodził w skład Komitetu Budowy Maszyn PAN. Był autorem wielu publikacji naukowych, także książkowych.

Należał do Stronnictwa Demokratycznego. W lipcu 1981 został powołany na stanowisko wojewody radomskiego na miejsce Romana Maćkowskiego. Zaledwie pół roku później, po wprowadzeniu stanu wojennego, został w grudniu 1981 zastąpiony przez pułkownika Alojzego Wojciechowskiego^[2]. W grudniu 1989 objął funkcję przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu SD w Radomiu. Na przełomie 1989 i 1990 bezskutecznie ubiegał się o ponowną nominację na stanowisko wojewody. W wyborach 1991 bez powodzenia kandydował z radomskiej listy SD.

Zmarł w 2005, został pochowany na cmentarzu przy ul. Warszawskiej. Miał 2 synów: Mariusza i Jarosława. Starszy syn Jarosław został księdzem katolickim, pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu.

Bibliografia

• Zmarł prof. Feliks Wojtkun, gazeta.pl z 30 stycznia 2005
• Apolinary Zubek, Życie polityczne Radomia 1989-2005, Społeczny Komitet Ratowania Zabytków Radomia, Radom 2008, s. 13, 41, 107.
• Jerzy Sekulski, Encyklopedia Radomia, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Radom 2009, s. 292

Przypisy