Fazil Iskander
Фазиль Абдулович Искандер
Ilustracja
Imię i nazwisko

Fazil Abdułowicz Iskander

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1929
Suchumi

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2016
Moskwa

Narodowość

rosyjska/abchaska

Język

rosyjski

Alma Mater

Instytut Literacki im. Gorkiego

Dziedzina sztuki

proza

Ważne dzieła
  • Zakazany owoc
  • Sandro z Czegemu
Faksymile
Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy
Strona internetowa

Fazil Abdułowicz Iskander (ros. Фазиль Абдулович Искандер; ur. 6 marca 1929 w Suchumi, zm. 31 lipca 2016 w Moskwie[1]) – pisarz abchaski, tworzący w języku rosyjskim. Mieszkał i tworzył w Moskwie.

Życiorys

W 1954 roku ukończył studia w Instytucie Literackim im. Gorkiego w Moskwie. Po studiach pracował jako dziennikarz, w 1959 został redaktorem w abchaskiej redakcji Goslitizdatu. Zadebiutował w 1957 roku tomem poezji lirycznej Ścieżki górskie. Opublikował kilka zbiorów poetyckich i tomów prozy, które dobrze zostały przyjęte przez krytyków literackich, zdobywając sobie także dużą popularność wśród czytelników. Dużą popularnością cieszyły się zwłaszcza jego utwory dla dzieci i młodzieży.

W jego twórczości przeplatają się ze sobą motywy zaczerpnięte z literatur europejskich z wątkami żywymi w folklorze Abchazji, a także ze wspomnieniami z okresu dzieciństwa. Bohaterowie jego utworów to ludzie prości, bezpośredni, przede wszystkim chłopi, pasterze, rzemieślnicy – charakteryzujący się jednak własną mądrością, sprytni i potrafiący sobie poradzić w każdej sytuacji, a przy tym szlachetni, pracowici i weseli. Osobliwym dziełem w dorobku Iskandera jest wydane w 1979 opowiadanie Malutki gigant wielkiego seksu, będące zjadliwą satyrą na obyczajowość lat siedemdziesiątych XX wieku.

W przekładzie na język polski ukazał się szereg dzieł Iskandera, m.in. powieści:

  • Zakazany owoc, przekład M. Dejanis, Warszawa 1969
  • Sandro z Czegemu, przekład M. Dejanis, Warszawa 1969 (II wyd. 1976)
  • Półkozic, przekład J. Pomianowski, Warszawa 1971
  • Drzewo dzieciństwa, przekład H. Broniatowska, Warszawa 1975
  • Uczty Baltazara, przekład Katarzyna Rawska - Górecka, Wrocław - Wojnowice 2020

Przyjaciel Bułata Okudżawy. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Florian Nieuważny: Słownik pisarzy rosyjskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1994. ISBN 83-214-0961-X.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.