Faryny
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

szczycieński

Gmina

Rozogi

Liczba ludności (2022)

269[1]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

12-114[2]

Tablice rejestracyjne

NSZ

SIMC

0518330

Położenie na mapie gminy Rozogi
Mapa konturowa gminy Rozogi, u góry znajduje się punkt z opisem „Faryny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Faryny”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Faryny”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Faryny”
Ziemia53°31′55″N 21°23′08″E/53,531944 21,385556[3]
Strona internetowa

Faryny (niem. Farienen[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Faryny, po jej zniesieniu w gromadzie Rozogi. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.

Miejscowość jest ulicówką o czytelnym pierwotnym układzie przestrzennym, z zachowaną bez większych zmian rozciągniętą po obu stronach starej brukowanej drogi historyczną drewnianą i murowaną zabudową z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na skraju miejscowości znajduje się budynek szkoły z 1925 r. zbudowany z ciemnoczerwonej cegły, na kamiennym fundamencie, z geometryzowanymi szczytami. W Farynach znajduje się m.in. pensjonat, ulokowany w zaadaptowanych budynkach siedliska (zagroda nr 72). Na skraju miejscowości znajduje się dawny cmentarz ewangelicki, założony w drugiej połowie XVII wieku.

Nazwa

Dawna nazwa miejscowości to Farinnen[5].

12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Faryny[4].

Historia

Miejscowość Farienen została założona w ramach osadnictwa szkatułowego i lokowana na 60 włókach lasu 30 stycznia 1662 roku, na mocy przywileju dla 2 zasadźców Woitka Marczinzecka i Paula Lasersa ze Starych Kiełbonek (wówczas Kelbonken) z 38 osadnikami. Miejscowość założono na planie ulicówki. Obaj zasadźcy wspólnie pełnili urząd sołtysa.

W Farynach istniała karczma. Na przełomie XVII i XVIII w. jej właścicielem był Casper Bieber. Murowaną szkołę zbudowano w 1927 roku. Bibliotekę w Farynach z polskojęzycznymi książkami prowadził w latach 1920–1933 rolnik Jan Biały. Był on gromadkarzem, działaczem mazurskim, podczas plebiscytu odbywały się u niego spotkania prowadzone przez propolskich księży i kaznodziei.

W 1938 r. mieszkało w Farynach 857 osób, z tego 448 (ok. 52,3%) zajmowało się rolnictwem, 232 (ok. 27,1%) rzemiosłem, a 40 (ok. 4,7%) handlem i usługami. Obecnie (stan na 31 grudnia 2007 roku) w miejscowości mieszka 385 osób.

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 248 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 29781
  4. 1 2 Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. ↑ Iwona Liżewska, Wiktor Knercer: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej. Olsztyn: Agencja Wydawnicza „Remix” s.c., 1998.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.