Fabrizio Sceberras Testaferrata
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1757
Valletta

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1843
Senigallia

Miejsce pochówku

Senigallia

Biskup Senigallii
Okres sprawowania

1818–1843

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

21 grudnia 1802

Kreacja kardynalska

8 marca 1816
Pius VII

Kościół tytularny

Santa Pudenziana

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 grudnia 1802

Konsekrator

Giuseppe Maria Doria Pamphili

Współkonsekratorzy

Benedetto Fenaja
Francesco Bertazzoli

Fabrizio Sceberras Testaferrata (ur. 1 kwietnia 1757 w Valletcie, zm. 3 sierpnia 1843 w Senigallii) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 1 kwietnia 1757 roku w Valletcie, jako syn Pasqualego Sceberrasa Testaferraty i Lucrezii Dorell[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. W 1802 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 20 września 1802 roku został tytularnym arcybiskupem Bejrutu, a 21 grudnia przyjął sakrę[2]. W latach 1803–1816 był nuncjuszem w Szwajcarii[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 6 kwietnia i nadano mu kościół tytularny Santa Pudenziana[2]. W 1818 roku został biskupem Senigallii[1]. Zmarł tamże 3 sierpnia 1843 roku[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Fabrizio Sceberras Testaferrata. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 Fabrizio Sceberras Testaferrata. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.