Zawodnik na zakręcie

Formuła 1 Powerboat Racing – odbywający się corocznie od 1981 roku (z wyjątkiem sezonów 1987, 1988 i 1989, gdy zawody się nie odbyły) cykl mistrzostw świata składający się z kilku rund, zwanych Grand Prix. Dyscyplina ta wzorowana jest na Formule 1. Trasa wyścigu wyznaczana jest zwykle na jeziorach, zatokach lub w portach.

Kwalifikacje

Gdy liczba zgłoszonych zawodników przekracza 24, to kierowcy nie posiadający kontraktu biorą udział w 30-minutowej sesji przed-kwalifikacyjnej, z której do wyścigu kwalifikują się ci, którzy uzyskali najlepszy czas pojedynczego okrążenia. Gdy się zgłosi równo lub mniej, niż 24 zawodników, sesja przed-kwalifikacyjna jest pomijana.

Później odbywa się godzinny trening wolny. W razie zmiany trasy sędziowie mogą dołożyć jeszcze jeden trening.

Następnie mamy pierwszy trening 45 minutowy z pomiarem czasu, podczas którego każda łódź może wykonać maksymalnie 15 okrążeń nie licząc pierwszego (wyjazdowego).

W drugim, 45 minutowym treningu z pomiarem czasu zasady są takie same, jak podczas pierwszego treningu, a czasy uzyskane w pierwszym treningu przechodzą do drugiego, gdzie kierowcy starają się je poprawić.

Sześciu kierowców z najlepszymi czasami pojedynczego okrążenia przechodzi do 30 minutowej rundy finałowej, gdzie mają dwie próby poprawy czasu uzyskanego wcześniej. Po treningu ich silniki zostają zaplombowane, a łodzie zważone.

Wymiana kadłuba między treningami wiąże się z anulowaniem wcześniej uzyskanego czasu, a jeżeli dwa pierwsze treningi już się zakończyły, to kierowca rusza z końca stawki.

Wyścig

Zawodnicy startują do wyścigu ustawieni jeden obok drugiego, równolegle do pomostu startowego. Na każdą łódź przypada 5 m długości pomostu. Pierwsza boja, oddalona co najmniej o 300 m, nie powinna być ustawiona prostopadle do pomostu. W razie niespełnienia któregoś z tych obowiązków kierowcy startują pojedynczo.

30 sekund przed startem kierowcy zostają poinformowani przez tablicę z napisem 30 s o tym, że zaraz wystartują. Włączenie silnika w tym czasie jest zabronione i karane odjęciem jednego okrążenia od jego rezultatu. Później zapalają się czerwone światła. Kierowcy ruszają dopiero wtedy, gdy zapali się zielone światło. Następnie znowu włączane są czerwone światła, a zawodnik, który nie wystartował do tego czasu, musi czekać na zielone światło. Wszelkie naprawy podczas startu i restartu są zabronione i karane dyskwalifikacją.

Zawodnik, któremu udzielono pomocy z zewnątrz podczas wyścigu, zostaje zdyskwalifikowany. Napraw mogą udzielać jedynie dwaj wybrani przez zespół mechanicy na pomoście startowym.

Wyścig trwa 45 minut, ale w razie restartu jego czas może wydłużyć się nawet do 90 min. Wygrywa ten zawodnik, który w tym czasie zrobi najwięcej okrążeń. Gdy kilku kierowców zrobi tyle samo okrążeń, wygrywa ten, który jako pierwszy minął linię mety.

Boje mają kolor pomarańczowy lub żółty. Przy bojach pomarańczowych zawodnicy skręcają w lewo, a przy żółtych w prawo. Za zniszczenie pierwszej boi zawodnikowi odejmowane jest jedno okrążenie od rezultatu wyścigu i naliczana kara finansowa w wysokości 420 euro, a gdy sytuacja się powtórzy, zawodnik jest dyskwalifikowany i ma naliczane kolejne 420 euro kary.

Najdłuższa prosta może mieć maksymalnie 850 m.

Po wyścigu kierowca ma prawo zrobić rundę honorową, a zwycięzca może na nią zabrać swych mechaników na pokład łodzi. Po wyścigu kontroli podlegają silniki każdej łodzi.

Każdy zawodnik na jednych zawodach może dostać dwie żółte kartki za niebezpieczną jazdę lub jedną czerwoną za szczególnie niebezpieczną jazdę. Przy trzech żółtych kartkach lub jednej czerwonej zawodnik nie może startować w następnej rundzie, a jego łodzią płynie zawodnik rezerwowy. Wcześniej dostana żółta kartka obowiązuje przez cztery wyścigi od chwili jej dostania.

Gdy team wystawia dwie łodzie, to jeden zawodnik musi mieć lusterka żółte, a drugi pomarańczowe.

Punktacja

Za każdy wyścig przyznawane są punkty, a mistrzem świata zostaje zawodnik, który uzbierał najwięcej punktów w sezonie.

Gdy zawodnicy przepłynęli 70% lub więcej z planowanego dystansu wyścigu, to otrzymują pełne punkty.

Gdy przepłynęli od 35% do 70%, to dostają połowę punktów.

Punkty nie są przyznawane za mniej niż 35% dystansu wyścigu.

Przerwanie wyścigu

Wyścig może być przerwany, gdy powstanie czynnik zagrażający zdrowiu i życiu zawodników (np. silny wiatr). Zawodnicy informowani są o przerwaniu wyścigu przez podniesienie czerwonej flagi. Każdy zawodnik widząc flagę ma obowiązek włączyć czerwone światło, które jest obowiązkowym wyposażeniem każdej łodzi. Wtedy ściganie się jest zabronione, a kierowcy powinni ustawić się na swoim miejscu na pomoście startowym. Pozycje startowe są zgodne z pozycją, na jakiej płynął zawodnik w chwili przerwania wyścigu. Naprawy dozwolone są tylko na pomoście startowym, a łódź, która nie jest gotowa w chwili rozpoczynania restartu na ustawienie się na swej pozycji, startuje z końca stawki.

Zawodnicy płyną tyle czasu, ile zostało do końca w chwili jego przerwania, nie licząc pierwszego okrążenia.

Każdy zawodnik winny przerwania wyścigu zostanie z niego zdyskwalifikowany.

Neutralizacja wyścigu

Organizator może zarządzić neutralizację wyścigu, gdy coś sprawia niebezpieczeństwo lub trzeba wejść na trasę wyścigu.

W chwili podniesienia żółtych flag zawodnicy muszą zwolnić, a łódź wyznaczona do tego celu lub lider wyścigu jest wtedy łodzią bezpieczeństwa. Jej celem jest narzucenie powolnego tempa zawodnikom (ok. 4000 obr./min.). Każdy zawodnik musi także włączyć żółte światła w łodzi. Wyprzedzanie po 5 sekundach od wywieszenia żółtych flag jest zabronione i karane odjęciem jednego okrążenia od wyniku zawodnika. Podczas neutralizacji, zawodnik, który opuścił trasę wyścigu, może na nią wrócić na ostatniej pozycji. Kiedy trasa jest już czysta, żółta flaga wywieszona jest jedynie w punkcie nadzoru wyścigu.

Gdy pierwsze dziesięć łodzi jest na swoich pozycjach (zgodnych z pozycjami zajmowanymi w chwili wywieszenia żółtych flag), zostają wywieszone zielone flagi.

Start do restartu jest startem lotnym. Każdy zawodnik, który nie jest na odpowiedniej pozycji w chwili restartu ma odjęte jedno okrążenie od wyniku wyścigu.

Dane techniczne

Łodzie F1H2O są napędzane silnikiem Mercury Racing 2.5 EFI o pojemności 2,5 l.

Jest to jednostka V6, dwusuwowa, która przy 10500 obr/min generujemoc 425 KM.

Silnik spala 120 litrów na godzinę.

Waga silnika: 118 kg.

Długość łodzi: minimum 4,6 m – maximum 6m

Szerokość: 2,1 m

Waga bolidu (bez motoru): 390 kg

Prędkość maksymalna: 240 km/h

Przyśpieszenie: 0-100 km/h: 2 sekundy, 0-160km/h: 3,9 sekundy^[1]

Mistrzostwa świata F1 H2O

Sezon	I miejsce	II miejsce	III miejsce
1981	Renato Molinari	Bob Spalding	Tom Percival
1982	Roger Jenkins	Renato Molinari	Tom Percival
1983	Renato Molinari	Cees van der Velden	Tom Percival
1984	Renato Molinari	Cees van der Velden	Barry Woods
1985	Bob Spalding	Ben Robertson	Bertil Wik
1986	Gene Thibodaux	Art Kennedy	Cees van der Velden
1990	John Hill	Andy Elliott	Jonathan Jones, Fabrizio Bocca
1991	Jonathan Jones	Michael Werner	Steve Kerton
1992	Fabrizio Bocca	Steve Kerton	John Hill
1993	Guido Cappellini	Michael Werner	Jonathan Jones
1994	Guido Cappellini	Jonathan Jones	Michael Werner
1995	Guido Cappellini	Michael Werner	Danny Bertels
1996	Guido Cappellini	Pertti Leppälä	Jonathan Jones, Michael Werner
1997	Scott Gillman	Pertti Leppälä	Guido Cappellini
1998	Jonathan Jones	Guido Cappellini	Massimo Roggiero
1999	Guido Cappellini	Scott Gillman	Pertti Leppälä
2000	Scott Gillman	Francesco Cantando	Guido Cappellini
2001	Guido Cappellini	Francesco Cantando	Philippe Dessertenne
2002	Guido Cappellini	Laith Pharaon	Massimo Roggiero
2003	Guido Cappellini	Scott Gillman	Francesco Cantando
2004	Scott Gillman	Francesco Cantando	Fabio Comparato
2005	Guido Cappellini	Sami Seliö	Scott Gillman
2006	Scott Gillman	Guido Cappellini	Thani al Qamzi
2007	Sami Seliö	Guido Cappellini	Thani al Qamzi
2008	Jay Price	Sami Seliö	Jonas Andersson
2009	Guido Cappellini	Thani al Qamzi	Sami Seliö
2010	Sami Seliö	Jay Price	Alex Carella
2011	Alex Carella	Jay Price	Thani al Qamzi
2012	Alex Carella	Philippe Chiappe	Thani al Qamzi
2013	Alex Carella	Shaun Torrente	Philippe Chiappe
2014	Philippe Chiappe	Alex Carella	Shaun Torrente
2015	Philippe Chiappe	Alex Carella	Shaun Torrente
2016	Philippe Chiappe	Shaun Torrente	Sami Seliö
2017	Alex Carella	Philippe Chiappe	Erik Stark
2018	Shaun Torrente	Erik Stark	Thani al Qamzi
2019	Shaun Torrente	Jonas Andersson	Marit Stromoy
2020	nie wykonano z powodu covid-19
2021	Jonas Andersson	Thani al Qamzi	Shaun Torrente

Przypisy

Bibliografia

• http://www.pzmwinw.pl/pliki/reg2003.pdf

Linki zewnętrzne

• Wyniki motorowodnej Formuły 1