 | |
| Dane misji | |
| Zaangażowani | |
|---|---|
| Oznaczenie kodowe |
EFT-1 |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
 Exploration Flight Test 1 - wizja artystyczna | |
| Załoga |
test bezzałogowy |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
5794[2] km |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
Ocean Spokojny, 1000 km na południowy zachód od San Diego[2] |
| Lądowanie |
5 grudnia 2014, 16:28 UTC[1] |
| Czas trwania misji |
4 godziny 23 minuty |
| Liczba okrążeń Ziemi |
2 |
Exploration Flight Test 1 – bezzałogowa misja kosmiczna przeprowadzona przez NASA. Celem misji był test pojazdu kosmicznego Orion (dokładnie test awioniki, oprogramowania, zabezpieczenia przed promieniowaniem, urządzeń zabezpieczających wodowanie, urządzeń do odnajdywania kapsuły[2], osłony termicznej i systemu spadochronowego w module dowodzenia)[3]. Pojazd zamontowany był do stopnia DCSS rakiety Delta IV Heavy i wykorzystywał baterie tego stopnia zamiast ogniw fotowoltaicznych (nie były zamontowane)[4]. Wyniki tej misji są istotne dla kolejnego lotu Oriona w 2019 roku, o nazwie EM-1, podczas którego zostanie użyta rakieta Space Launch System[5].
Orion EFT-1 wyprodukowany został przez firmę Lockheed Martin w zakładach ulokowanych w Nowym Orleanie (Luizjana, USA)[6]. 22 lipca 2012 został ukończony i przetransportowany do Centrum Kosmicznego im. JFK na przylądku Canaveral, gdzie został zintegrowany z rakietą nośną[7].
Przebieg testu
Kapsuła wystartowała z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station 5 grudnia 2014 o godzinie 12:05 UTC. Orion dwa razy okrążył Ziemię, dwukrotnie przechodząc pasy radiacyjne Van Allena[8]. Próba zakończyła się wodowaniem na Pacyfiku około 4,5 godziny później. Kapsuła weszła w atmosferę z prędkością ponad 32 000 km/h, a temperatura powierzchni statku wzrosła do 2200 °C. Końcowy etap to opadanie na trzech spadochronach, które zredukowały prędkość przed wodowaniem do około 9 m/s[8]. Pojazd wodował 1000 km na południowy zachód od San Diego, około dwa km od planowego miejsca. Pojazd 8 grudnia 2014 dotarł do bazy morskiej w San Diego. Lot był próbnym lotem bezzałogowym. Docelowo jest przeznaczony do lotów załogowych. W planach jest odwiedzenie do roku 2025 asteroidy, a celem końcowym jest podróż na Marsa[8]. Firma Lockheed Martin buduje kolejny statek. Celem kolejnej misji będzie bezzałogowy lot wokół Księżyca (Exploration Mission-1)[8]. Zostały sprawdzone podstawowe założenia konstrukcyjne pojazdu. Kluczową technologią, jaka była testowana, jest osłona termiczna. Statek podczas próby oddalił się o około 5800 km od Ziemi. Na pokładzie był balast z aluminiowych płyt, kamery i 1200 czujników. W testowy lot kapsuła wyruszyła na pokładzie rakiety Delta IV Heavy (trzy silniki RS-68), która zwykle służy do wynoszenia amerykańskich satelitów szpiegowskich. Rakieta Space Launch System jest w zaawansowanym etapie budowy.
Przypisy
- 1 2 Justin Ray: Delta 4-Heavy blasts off with Orion capsule. [w:] Spaceflight Now [on-line]. 2014-12-05. [dostęp 2014-12-05]. (ang.).
- 1 2 3 Krzysztof Urbański. Pierwszy krok w stronę Marsa. „Rzeczpospolita”. 296 (9969), 2014-11-20. Warszawa: Gremi Business Communication Sp. z o.o.. ISSN 0208-9130.
- ↑ EFT-1 Orion receives hatch door – Denver Orion ready for Modal Testing. NASASpaceflight.com. [dostęp 2012-07-29].
- ↑ OFT-1: NASA gearing up for Orion’s 2013 debut via Delta IV Heavy. NASASpaceflight.com. [dostęp 2012-07-29].
- ↑ SLS manifest targets Europa and Mars Sample Return missions. NASASpaceflight.com, 2014-11-03. [dostęp 2014-12-05].
- ↑ Space-bound Orion capsule to arrive in Florida next week. Spaceflight Now. [dostęp 2012-07-29].
- ↑ NASA Unveils Orion During Ceremony. NASA. [dostęp 2012-07-29].
- 1 2 3 4 Karolina Zawada. Test Oriona - najdalszy lot od 42 lat. „Urania-Postępy Astronomii”. 775 (1), s. 40, 2015-01-01. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).
Linki zewnętrzne
- EFT-1 Fact sheet (NASA) (ang.)
- Orion MPCV homepage (NASA) (ang.)