Ewa Urtnowska
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1992
Gdańsk

Wzrost

182 cm[1]

Pozycja

prawa rozgrywająca

Kariera juniorska
Lata Klub
UKS Conrad Gdańsk
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2015 GTPR Gdynia
2015 → Levanger Håndballklubb (wyp.)
2015–2017 Start Elbląg
2017–2018 Toulon Saint Cyr Var Handball
2018–2019 Perła Lublin
Kariera reprezentacyjna[infobox 1]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012– 2018  Polska 39 (38)
  1. ↑ Aktualne na: 18 lutego 2021.

Ewa Urtnowska z domu Andrzejewska (ur. 18 stycznia 1992 w Gdańsku[1]) – polska piłkarka ręczna, prawa rozgrywająca, od 2017 zawodniczka francuskiego Toulon Saint Cyr Var Handball. Mistrzyni Polski i reprezentantka Polski, uczestniczka mistrzostw świata i Europy.

Kariera sportowa

Wychowanka UKS-u Conrad Gdańsk. W latach 2010–2015 zawodniczka GTPR-u Gdynia, z którym zdobyła mistrzostwo Polski (2011/2012) i dwa Puchary Polski (2013/2014 i 2014/2015). W barwach gdyńskiego klubu występowała również w europejskich pucharach, m.in. w spotkaniach eliminacyjnych do Ligi Mistrzyń i w Pucharze Zdobywców Pucharów, w którym w ciągu dwóch sezonów zdobyła osiem goli[1]. W 2015 przebywała przez kilka miesięcy na wypożyczeniu w Levanger Håndballklubb, w którego barwach rozegrała w 2. lidze norweskiej 8 meczów i rzuciła 29 bramek[2]. W latach 2015–2017 reprezentowała barwy Startu Elbląg. W sezonie 2016/2017, w którym zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski, rozegrała w Superlidze 32 mecze i zdobyła 88 goli[3]. Będąc zawodniczką Startu, grała również w Challenge Cup, w którym rzuciła w ciągu dwóch sezonów 24 bramki[1]. W 2017 przeszła do Toulon Saint Cyr Var Handball[4]. W 2018 została zawodniczką Perły Lublin[5] i w sezonie 2018/2019 wywalczyła z tym klubem mistrzostwo Polski. W 2019 zaszła w ciążę[6]. Po urodzeniu dziecka nie powróciła już do gry i zakończyła karierę sportową[7].

W 2010 wraz z reprezentacją Polski juniorek uczestniczyła w otwartych mistrzostwach Europy U-18 w Szwecji (4. miejsce). W 2011 wystąpiła w mistrzostwach Europy U-19 w Holandii, podczas których zagrała w siedmiu meczach i zdobyła 20 bramek[8]. W 2012 wzięła udział w mistrzostwach świata U-20 w Czechach, w których rzuciła 19 goli[9]. W 2014 uczestniczyła w akademickich mistrzostwach świata w Brazylii (9. miejsce).

Z reprezentacją Polski seniorek uczestniczyła w 2016 w mistrzostwach Europy w Szwecji, w których rozegrała trzy mecze i zdobyła sześć bramek[10]. W 2017 wystąpiła w mistrzostwach świata w Niemczech, podczas których rzuciła siedem goli w siedmiu spotkaniach[11]. W 2018 wystąpiła w mistrzostwach Europy we Francji (została powołana w trakcie turnieju, zastępując przed ostatnim meczem Sylwię Lisewską)[12]

Sezon Klub Liga Liga Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
2013/14 Vistal Gdynia Liga Polska 12 9 - - 12 9
2014/15 Vistal Gdynia Liga Polska 12 14 2 3 14 17
2015/16 Start Elbląg Liga Polska 25 63 6 10 31 73
2016/17 Start Elbląg Liga Polska 32 88 6 14 38 102
2017/18 Toulon St-Cyr Var Liga Francuska 24 28 - - 24 28
2018/19 Perła Lublin Liga Polska 9 13 4 4 13 17
Ogólnie 132 246

Sukcesy

GTPR Gdynia

Życie prywatne

Wyszła za mąż za futsalistę Macieja Urtnowskiego[13].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Ewa Andrzejewska. eurohandball.com. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-02)]. (ang.).
  2. ↑ Wojciech Święch: Ewa Andrzejewska i Monika Odrowska kończą swoją przygodę z Levanger HK. sportowefakty.wp.pl, 9 kwietnia 2015. [dostęp 2017-12-02].
  3. ↑ Klasyfikacja strzelczyń – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2017-12-02].
  4. ↑ Tomasz Rosiński: Kolejna Polka wyjeżdża za granicę. sportowefakty.wp.pl, 9 marca 2017. [dostęp 2017-12-02].
  5. ↑ PGNiG Superliga Kobiet: pięć nowych zawodniczek w MKS Perła Lublin. sport.onet.pl, 22 maja 2018. [dostęp 2022-03-21].
  6. ↑ Maciej Wojs: MKS Perła Lublin będzie radzić sobie bez dwóch rozgrywających. Ewa Urtnowska i Walentyna Nieściaruk na urlopach macierzyńskich. sport.tvp.pl, 13 sierpnia 2019. [dostęp 2022-03-21].
  7. ↑ Maciej Wojs: Poruszające wyznanie byłej reprezentantki Polski. Ewa Urtnowska o depresji: czułam, że umieram. sport.tvp.pl, 9 kwietnia 2021. [dostęp 2022-03-21].
  8. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-19 w Holandii 2011. eurohandball.com. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  9. ↑ Raport z mistrzostw świata U-20 w Czechach 2012. ihf.info. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
  10. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Szwecji 2016. eurohandball.com. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  11. ↑ Raport z mistrzostw świata w Niemczech 2017. ihf.info. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
  12. ↑ Wielkie emocje w Nantes i koniec marzeń o awansie. zprp.pl, 4 grudnia 2018. [dostęp 2022-03-21].
  13. ↑ Rafał Sumowski: Piłkarz przeniósł się za żoną do Francji. Dużo zmian w gdańskim futsalu. sport.trojmiasto.pl, 17 lipca 2017. [dostęp 2017-12-02].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.