Ewa Swoboda
Ilustracja
Ewa Swoboda (2016)
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1997
Żory

Wzrost

167 cm[1]

Informacje klubowe
Klub

UKS Czwórka Żory (2009–2016)
AZS-AWF Katowice (od 2017)

Trener

Iwona Krupa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
srebro Monachium 2022 sztafeta 4 x 100 m
Halowe mistrzostwa świata
srebroGlasgow 2024bieg na 60 m
Igrzyska europejskie
złoto Kraków 2023 bieg na 100 m
srebro Kraków 2023 sztafeta 4 x 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złotoGlasgow 2019bieg na 60 m
srebroBelgrad 2017bieg na 60 m
srebroStambuł 2023bieg na 60 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Bydgoszcz 2017 bieg na 100 m
złoto Gävle 2019 bieg na 100 m
brąz Gävle 2019 sztafeta 4 × 100 m
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Bydgoszcz 2016 bieg na 100 m
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Eskilstuna 2015 bieg na 100 m
srebro Eskilstuna 2015 sztafeta 4 × 100 m
Odznaczenia
Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości

Ewa Nikola Swoboda[2] (ur. 26 lipca 1997[3] w Żorach[4]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich, olimpijka.

Kariera sportowa

W 2015 została mistrzynią Europy juniorów w Eskilstuny podczas biegu na 100 metrów (11,52), czwartą zawodniczką na tym samym dystansie podczas mistrzostw świata juniorów młodszych w Doniecku (2013) oraz piątą, również na 100 metrów, podczas mistrzostw świata juniorów w Eugene (2014). Miesiąc później uzyskała najlepszy czas eliminacji w biegu na 100 metrów (11,30) podczas igrzysk olimpijskich młodzieży w chińskim Nankinie, lecz w biegu finałowym popełniła falstart i została zdyskwalifikowana[5].

W 2016 została wicemistrzynią świata juniorek w biegu na 100 metrów[6], natomiast w 2017 zdobyła pierwszy w karierze medal na seniorskiej imprezie – podczas halowych mistrzostwach Europy w Belgradzie zdobyła srebrny medal po tym, jak zdyskwalifikowano za doping Ukrainkę Ołesię Powch. W 2019 została halową mistrzynią Europy w biegu na 60 m, wcześniej wygrała klasyfikację IAAF World Indoor Tour na tym dystansie.

Złota medalistka mistrzostw Polski w juniorskich kategoriach wiekowych na stadionie i w hali. Halowa mistrzyni Polski seniorek na 60 metrów (2015, 2017[7], 2018, 2019 i 2021). Złota medalistka mistrzostw Polski seniorek w biegu na 100 metrów (2016, 2017 i 2018).

W 2013 czterokrotnie poprawiała rekord Polski juniorek młodszych w biegu na 100 metrów (od 11,69[8] do 11,54[9]). Rok później poprawiała ten rezultat trzykrotnie uzyskując 11,45, 11,42 oraz 11,30 (wyrównany, a następnie poprawiony rekord Polski juniorek Ewy Kłobukowskiej[10]). W 2016 wynikiem 7,13 s ustanowiła nowy halowy rekord Polski w biegu na 60 m, poprawiając 30-letni rekord Ewy Pisiewicz o 0,05 s[11]. 12 lutego 2016 podczas mityngu Copernicus Cup w Toruniu uzyskała wynik 7,07 ustanawiając nowy halowy rekord kraju oraz rekord świata juniorek. Rezultatem tym wyrównała także najlepszy wynik na listach światowych należący do Dafne Schippers, która jednak już dzień później poprawiła swój rezultat na 7,00[12].

Jako jedyna reprezentantka Polski wypełniła minimum indywidualne na dystansie 100 m uzyskując czas 11,07 sekundy, dające jej kwalifikację na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2020. Z powodu kontuzji zrezygnowała jednak z uczestnictwa w igrzyskach[13].

W 2024 roku ustanowiła w biegu na 60 metrów najlepszy w sezonie czas na świecie podczas mityngu Orlen Copernicus Cup w Toruniu. Polka, która przed zawodami legitymowała się już najlepszym wynikiem w tym roku (7,04 s), pobiegła jeszcze szybciej, pokonując dystans w czasie 7,01 s[14].

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2013Mistrzostwa świata juniorów młodszychUkraina Donieckbieg na 100 m 4. miejsce11,61
2014Kwalifikacje Europy do igrzysk olimpijskich młodzieżyAzerbejdżan Bakubieg na 100 m 1. miejsce11,66
bieg na 200 m 2. miejsce23,88
Mistrzostwa świata juniorówStany Zjednoczone Eugenebieg na 100 m 5. miejsce11,59
Igrzyska olimpijskie młodzieży Nankinbieg na 100 mDQ[15]
2015Halowe mistrzostwa EuropyCzechy Pragabieg na 60 m8. miejsce7,20
Drużynowe mistrzostwa EuropyRosja Czeboksarybieg na 100 m 3. miejsce11,48
sztafeta 4 × 100 m 4. miejsce43,28
Mistrzostwa Europy juniorówSzwecja Eskilstunabieg na 100 m 1. miejsce11,52
sztafeta 4 × 100 m 2. miejsce45,28
2016Mistrzostwa EuropyHolandia Amsterdamsztafeta 4 × 100 m 7. miejsce43,24
Mistrzostwa świata juniorówPolska Bydgoszczbieg na 100 m 2. miejsce11,12
sztafeta 4 × 100 m4. miejsce44,81
Igrzyska olimpijskieBrazylia Rio de Janeirobieg na 100 mpółfinał11,18
sztafeta 4 × 100 meliminacje43,33
2017Halowe mistrzostwa EuropySerbia Belgradbieg na 60 msrebro 2. miejsce[16]7,10
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyFrancja Lillebieg na 100 mDQ
sztafeta 4 × 100 m2. miejsce43,07
Młodzieżowe mistrzostwa EuropyPolska Bydgoszczbieg na 100 m 1. miejsce11,42
sztafeta 4 × 100 m4. miejsce44,21
Mistrzostwa świataWielka Brytania Londynbieg na 100 mpółfinał11,35
2018Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Birminghambieg na 60 mpółfinał[17]7,25[18]
Mistrzostwa EuropyNiemcy Berlinbieg na 100 mpółfinał11,30
sztafeta 4 × 100 m6. miejsce43,34
2019Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania Glasgowbieg na 60 m 1. miejsce7,09
Młodzieżowe mistrzostwa EuropySzwecja Gävlebieg na 100 m 1. miejsce11,15
sztafeta 4 × 100 m 3. miejsce44,08
Superliga drużynowych mistrzostw EuropyPolska Bydgoszczbieg na 100 m 3. miejsce11,35
sztafeta 4 × 100 m6. miejsce44,23
Mistrzostwa świataKatar Dohabieg na 100 mpółfinał11,27
2022Halowe mistrzostwa świataSerbia Belgradbieg na 60 m4. miejsce7,04
Mistrzostwa świataStany Zjednoczone Eugenebieg na 100 mpółfinał11,08
sztafeta 4 × 100 meliminacje43,19
Mistrzostwa EuropyNiemcy Monachiumbieg na 100 m4. miejsce11,18
sztafeta 4 × 100 msrebro 2. miejsce42,61
2023Halowe mistrzostwa EuropyTurcja Stambułbieg na 60 m 2. miejsce7,09
Mistrzostwa ŚwiataWęgry Budapesztbieg na 100 m6. miejsce10,97
sztafeta 4 × 100 m5. miejsce42,66
2024Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania Glasgowbieg na 60 m 2. miejsce7,00

Rekordy życiowe

Progresja wyników w biegu na 100 metrów

Rok2011201220132014201520162017201820192020202120222023
Czas11,9712,0211,5411,3011,2411,1211,2411,2311,0711,2411,2011,0510,94

Odznaczenia

Życie prywatne

Jej partnerem życiowym jest płotkarz Krzysztof Kiljan[21]. Wcześniej była związana z kulomiotem Konradem Bukowieckim[21].

Przypisy

  1. Polska Reprezentacja Olimpijska Rio 2016. [dostęp 2019-02-06].
  2. Ewa Nikola Swoboda: gwiazda sprintów [online], rp.pl [dostęp 2016-02-14].
  3. Ewa Swoboda w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.)
  4. Wojciech Todur, Niezwykły talent z Żor. 'Ewa Swoboda jeszcze się nie rozpędziła’ [online], 25 lutego 2016 [dostęp 2017-07-22].
  5. Nankin 2014: dwa szóste miejsca Polaków [online], pzla.pl [dostęp 2016-05-26] (pol.).
  6. MŚ U20: Ewa Swoboda wicemistrzynią globu! [online], pzla.pl, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-21].
  7. 61. HMP: halowy rekord świata U20 Siciarz! – Polski Związek Lekkiej Atletyki [online], pzla.pl [dostęp 2017-02-25].
  8. Opole najlepsze w I lidze w Krakowie [online], pzla.pl [dostęp 2013-06-09].
  9. 19. OOM w Łodzi – rekord Polski Swobody [online], pzla.pl [dostęp 2013-07-27].
  10. MŚJ Eugene 2014: Swoboda szybka jak Kłobukowska [online], pzla.pl [dostęp 2014-07-23].
  11. 7.13 – rekord Polski Ewy Swobody na 60m!. pzla.pl, 2016-01-30. [dostęp 2016-01-31].
  12. Schippers Bascou Wester Berlin [online], iaaf.org [dostęp 2016-02-14] (ang.).
  13. Telewizja Polska S.A, „Ten rok miał być sztosem...”. Dramat Ewy Swobody [online], sport.tvp.pl, 13 lipca 2021 [dostęp 2021-07-14] (pol.).
  14. Polskie zwycięstwa i świetne wyniki na Orlen Copernicus Cup w Toruniu | Gotowi na Sport [online], 6 lutego 2024 [dostęp 2024-02-13] (pol.).
  15. W eliminacjach 11,30 NJR.
  16. Ewa Swoboda wicemistrzynią Europy! [online], sportowyekspress.pl [dostęp 2018-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-23] (pol.).
  17. Ewa Swoboda załamana. Polka z trudem powstrzymywała łzy (WIDEO) – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2018-03-05] (pol.).
  18. 60 Metres Result | IAAF World Indoor Championships | iaaf.org [online], iaaf.org [dostęp 2018-03-05].
  19. POLSKA (hala) '2024, WOMEN / KOBIETY [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 2024-03-02] (pol.).
  20. Premier Mateusz Morawiecki: Dziękuję, że jesteście promotorami idei służby ojczyźnie. premier.gov.pl, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-08].
  21. 1 2 Wirtualna Polska Media, Kamera ich „przyłapała”. „Obiecałam sobie, że już nigdy nie chcę mieć chłopaka-sportowca” [online], sportowefakty.wp.pl, 4 marca 2023 [dostęp 2023-08-26] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.