Wczesne lata

Urodził się w Miami Beach^[2] na Florydzie. Wychowywał się w Kansas City w Kansas, gdzie był liderem popularnego zespołu tanecznego Dell-Shays Rhythm & Blues Band^[3] i w 1963 ukończył Rosedale High School^[4]. Jako dzieciak miał tendencję do wpadania w kłopoty, zanim przyjął rolę w szkolnym przedstawieniu, co zmieniło jego życie^[5]. Studiował aktorstwo na Uniwersytecie Missouri, a następnie w londyńskiej Royal Academy of Dramatic Art^[4].

Kariera

Po przyjeździe do Nowego Jorku występował w licznych przedstawieniach off-Broadwayu^[5], w tym w roli Izaaka w Ojcu (1971)^[3] i jako Sandy w Braciach (1972) w Theatre Four. W 1972 po raz pierwszy znalazł się na Broadwayu jako robotnik Riabcow w sztuce Maksima Gorkiego Wrogowie^[6]. Od 24 października 1974 do 2 października 1977 grał ponad 500 razy rolę młodego jeźdźca Nuggeta w spektaklu Petera Shaffera Equus^[5][6] u boku Petera Firtha i Anthony’ego Hopkinsa. Wystąpił także w głównych rolach na Broadwayu w Trylogii Teksasu (A Texas Trilogy, 1974) jako Dale Laverty i W końcu czyje to życie? (Whose Life Is It Anyway?, 1980) jako David Scott^[6].

Stał się rozpoznawalny jako Chad Richards w operze mydlanej CBS Guiding Light (1975-1976), zanim zadebiutował na kinowym ekranie w epizodycznej roli białego amerykańskiego żołnierza w tańcu w dramacie wojennym Johna Schlesingera Jankesi (Yanks, 1979)^[3] z Richardem Gere. Następnie pojawił się jako Larry Longacre w komediodramacie Union City (1980) z Debbie Harry, po czym został obsadzony w roli głównej jako Naoh w prehistorycznym klasyku Jeana-Jacques’a Annauda Walce o ogień (1981)^[7]. Po udziale w filmie fantastycznonaukowym Davida Lyncha Diuna (1984) jako Stilgar, zagrał sierżanta „Sire’a” De Koninga w dramacie wojennym Na polu chwały (Field of Honor, 1986), majora Malcolma A. Powersa w dramacie wojennym Clinta Eastwooda Wzgórze złamanych serc (1986) oraz szeryfa Dana Rileya w dreszczowcu Pocałunek Jezebel (Jezebel’s Kiss, 1990) u boku Malcolma McDowella. W dreszczowcu Monte’a Hellmana Wyspa śmierci (Iguana, 1988) zagrał główną rolę harpunnika Iguany Oberlusa o potwornie zdeformowanej twarzy, który ścigany w swoim kraju decyduje się wraz z załogą uciec na jedną z bezludnych wysp Galapagos. W szesnastym z serii filmów o Jamesie Bondzie Licencja na zabijanie (1989) w reż. Johna Glena z udziałem Timothy’ego Daltona wcielił się w postać Eda Killifera, podwójnego agenta DEA, który uwalnia Sancheza (Robert Davi) z aresztu.

Jako „Duży” Ed Hurley, Jr., sympatyczny właściciel lokalnej stacji benzynowej w Twin Peaks, w serialu ABC Miasteczko Twin Peaks (Twin Peaks: Fire Walk with Me, 1990-1991), stworzonym przez Marka Frosta i Davida Lyncha, zdobył nominację do Soap Opera Digest Award w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy: Godziny największej oglądalności^[8]. W 2017 ponownie zagrał Eda Hurleya w serialu Twin Peaks i znalazł się na okładce „Entertainment Weekly”^[9].

Pierwotnie J. Michael Straczynski zamierzał obsadzić McGilla w roli majora Ryana w odcinku Babilon 5 pt. „Severed Dreams” (1996)^[10]. Jednak Straczynski nie znał jego pełnego imienia i nazwiska, więc kiedy poprosił o kontakt z McGillem w celu umówienia spotkania w sprawie obsadzenia go, jego asystent zapytał, czy ma na myśli Bruce’a, a Straczynski odpowiedział, że tak. Bruce McGill został zaproszony na spotkanie ze Straczynskim i dopiero po tym spotkaniu Straczynski zrozumiał swój błąd. Mimo to Straczynski zdecydował się wykorzystać Bruce’a do roli majora Ryana.

Bracia Coen nazwali głównego bohatera filmu Bracie, gdzie jesteś? (2000) - Ulysses Everett McGill, nawiązując w ten sposób do jego roli Noaha w Walce o ogień.