Euston Road
London Borough of Camden
Ilustracja
Widok wzdłuż Euston Road w kierunku zachodnim; widoczny gmach dworca St Pancras International oraz wejście na dworzec King’s Cross
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Położenie na mapie gminy Camden
Mapa konturowa gminy Camden, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Euston Road”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Euston Road”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Euston Road”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Euston Road”
Ziemia51°31′37,0″N 0°07′55,0″W/51,526944 -0,131944

Euston Road – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy Camden, rozdzielająca dzielnicę Bloomsbury na południu od Somers Town na północy. Ważna arteria komunikacyjna[1], stanowi część wewnętrznej obwodnicy Londynu (Inner Ring Road). Jej przedłużenie w kierunku zachodnim stanowi Marylebone Road, a wschodnim – Pentonville Road[2].

Przy ulicy znajdują się trzy spośród głównych londyńskich dworców kolejowych – Euston, King’s Cross oraz St Pancras International, a także gmach Biblioteki Brytyjskiej. Swoje siedziby przy Euston Road mają: fundacja Wellcome Trust, rada gminy Camden oraz brytyjskie towarzystwo kwakrów. Do najstarszych budowli należy kościół parafialny St Pancras New Church z 1822 roku[1].

Historia

Ulica stanowi środkowy odcinek drogi zbudowanej w 1756 roku, która pozwoliła na wjazd do centralnego Londynu od strony zachodniej, omijając obszary zabudowane[uwaga 1]. Zbudowano ją przede wszystkim z myślą o poganiaczach bydła zmierzających na targ w Smithfield, którzy uprzednio pędzili zwierzęta ulicami West Endu i Holborn. Droga przebiegała przez ziemie należące do rodu Fitzroy, książąt Grafton, będących również w posiadaniu dziedzicznego tytułu hrabiego Euston – od niego pochodzi nazwa Euston Road, nadana w 1857 roku[1].

W kulturze

Euston Road jest jedną z nieruchomości na standardowej, brytyjskiej planszy do gry Monopoly, w tej samej (jasnoniebieskiej) grupie co Pentonville Road oraz pub The Angel[3].

Uwagi

  1. ↑ Droga ta nosiła pierwotnie nazwę New Road. Jej zachodni odcinek to Marylebone Road, a wschodni – Pentonville Road[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 78, 277, 848. ISBN 978-1-4050-4925-2.
  2. ↑ Bill Grundy: Grundy's London. Quartet Books, 1979, s. x–xi. ISBN 0-7043-3286-8. [dostęp 2024-01-11].
  3. ↑ Tim Moore: Do not pass 'go': from the Old Kent Road to Mayfair. Yellow Jersey Press, 2002, s. 210. ISBN 978-0-224-06263-3.
  4. Pentonville Road, [w:] Philip Temple (red.), Survey of London: Volume 47, Northern Clerkenwell and Pentonville, Londyn: London County Council, 2008, s. 339–372 [dostęp 2024-02-17] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.