Europejski Instytut Technologiczny (EIT) – unijna instytucja naukowo-badawcza z główną siedzibą w Budapeszcie stworzona na wzór MIT i jako przeciwwaga dla niej. Parlament Europejski na swoim posiedzeniu 26 września 2007 podjął decyzję o utworzeniu EIT, a 18 czerwca 2008 roku zadecydowano, iż siedzibą Rady Zarządzającej EIT będzie Budapeszt.

O umiejscowienie siedziby Rady Zarządzającej ubiegały się także Wrocław, San Cugat del Vallés, Wiedeń z Bratysławą oraz Jena.

O umiejscowienie w Polsce tzw. węzła wiedzy dotyczącego technik informacyjnych i komunikacji zabiegały wspólnie władze uczelni Warszawy, Krakowa, Poznania, Gdańska i Wrocławia[1].

EIT+

We Wrocławiu zostało utworzone centrum badawczo-rozwojowe - Wrocławskie Centrum Badań EIT+, które powołane zostało do życia w 2007 roku[2]. Udziałowcami spółki są największe wrocławskie uczelnie oraz samorząd miasta Wrocławia[3]. W 2017 radni Wrocławia podjęli decyzję o nieodpłatnym przekazaniu udziałów na rzecz Skarbu Państwa[4], a w 2018 spółka zmieniła nazwę na Polski Ośrodek Rozwoju Technologii (PORT)[5][6].

EIT+ było gospodarzem Rare Earth Materials Advances in Synthesis, Studies and Applications 2011[7] oraz Międzynarodowej Konferencji International Workshop on Nitride Semiconductors 2014[8].

Węzeł Wiedzy i Innowacji w Krakowie

16 grudnia 2009 zarząd Europejskiego Instytutu Technologicznego (EIT) ogłosił wyniki konkursu w ramach KIC – (Knowledge and Innovation Community)[9]. Ta decyzja przyniosła polskiej nauce ogromny sukces zarówno w wymiarze finansowym jak i prestiżowym – w obszarze "Sustainable Energy" zwyciężył polski węzeł – CC PolandPlus - koordynowany przez Akademię Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie. W skład polskiej części konsorcjum, oprócz AGH, wchodzą: Uniwersytet Jagielloński, Politechnika Śląska, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Politechnika Wrocławska, Główny Instytut Górnictwa, Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla, Tauron, ZAK Kędzierzyn, LOTOS oraz PGNiG.

Zadaniem Węzła Energii EIT "InnoEnergy" jest tańsze i bardziej ekologiczne pozyskiwanie energii z istniejących już źródeł, a także pozyskiwanie nowych źródeł odnawialnych. Partnerami Polski są uczelnie i przedsiębiorstwa z Niemiec, Holandii, Francji, Hiszpanii i Szwecji, w których będą prowadzone badania nad energetyką jądrową oraz energią z biomasy, wiatru i wody. Polscy naukowcy będą mogli także współuczestniczyć we wszystkich badaniach prowadzonych przez partnerskie jednostki naukowe – Uniwersytet Jagielloński zamierza dołączyć do projektów związanych z wykorzystaniem biomasy.

Uczelnie uczestniczące w wieloletnich pracach konsorcjum zyskują możliwość transferu technologii do biznesu na ogromną skalę. Współpraca z partnerami z Europy pozwoli polskim uczelniom i firmom wymieniać się wiedzą i technologiami z potentatami z Europy. Budżet węzła szacowany na setki milionów euro rocznie będzie się opierać w 1/3 na wkładzie UE, w 1/3 wydatkom firm energetycznych (m.in. Total, EDF, Schneider Electric czy Vattenfall) oraz w 1/3 dotacjom z budżetu państw biorących udział w projekcie.

Przypisy

  1. ↑ Metro, 21.01.2009 r., str.7.
  2. ↑ Misja i cele Centrum. EIT+. [dostęp 2016-10-02].
  3. ↑ Zgromadzenie wspólników Wrocławskiego Centrum Badań EIT+ sp. z o.o. (struktura udziałów). EIT+. [dostęp 2016-10-02].
  4. ↑ Malwina Gadawa: Rząd przejmie EIT+. Zgodzili się na to miejscy radni. 25 marca 2017. [dostęp 2019-02-05].
  5. ↑ Urszula Bąk: Już nie EIT+, lecz PORT. 6 czerwca 2018. [dostęp 2019-02-05].
  6. ↑ Wrocławskie Centrum Badań EIT+ z nową strategią oraz nazwą. [dostęp 2019-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)].
  7. ↑ Konferencja REMAT 2011. EIT+. [dostęp 2016-10-02].
  8. ↑ Blisko 900 naukowców na Międzynarodowej Konferencja IWN 2014. EIT+. [dostęp 2016-10-02].
  9. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2010-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.