Europeizacja – wielopłaszczyznowy rozwijający się w czasie proces polegający na złożonej interakcyjności zmiennych, skutkujący zróżnicowanymi, współzależnymi, a nawet sprzecznymi efektami, występujący w wielu dziedzinach życia i odmiennie interpretowany w ujęciu poszczególnych dziedzin i dyscyplin naukowych[1].

Europeizacja, podobnie jak globalizacja, może być rozpatrywana z wielu punktów widzenia. K. Wach wyróżnia osiem wymiarów europeizacji w stosunku do Unii Europejskiej[2]:

  1. europeizacja w znaczeniu geograficznym[3].
  2. europeizacja w znaczeniu socjologicznym
  3. europeizacja w znaczeniu politycznym
  4. europeizacja w znaczeniu prawnym
  5. europeizacja w znaczeniu instytucjonalnym
  6. europeizacja w znaczeniu makroekonomicznym transcendentnym
  7. europeizacja w znaczeniu makroekonomicznym immanentnym
  8. europeizacja w znaczeniu mikroekonomicznym.

Europeizacja w ujęciu mikroekonomicznym

Proces internacjonalizacji przedsiębiorstw ograniczony do skali europejskiej[4]. Polega na umiędzynarodowieniu działalności przedsiębiorstwa krajowego. Podstawową formą europeizacji przedsiębiorstw są dostawy wewnątrzwspólnotowe. Najbardziej wyrachowaną formą europeizacji jest samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej na rynku innego kraju członkowskiego w postaci filii lub niezależnego przedsiębiorstwa.

Europeizacja w ujęciu politycznym

Proces inkrementalny (stopniowy), prowadzony na drodze dobrowolnej integracji; prowadzi on do tego, że mechanizmy Unii Europejskiej stają się częścią systemu państwa narodowego. Państwo adaptuje do swego systemu politycznego rozwiązania unijne[5]. Z obserwacji wynika, że łatwiej europeizują się państwa federalne niż unitarne[6]. Europeizacja w ujęciu politycznym to wpływ integracji europejskiej na państwo narodowe, a w szczególności na jego struktury, procesy i funkcje. Ta definicja obejmuje zarówno analizę oddziaływania otoczenia międzynarodowego na systemy polityczne państw członkowskich, jak i implementację prawa unijnego do krajowych porządków prawnych. Oznacza także wpływ instytucji państwa narodowego, jego polityki i treść tej polityki na instytucje i mechanizmu Unii Europejskiej. Państwo występuje jako aktywny i świadomy kreator nowego porządku, który powstaje w procesie integracji.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ K. Wach, Wokół pojęcia europeizacji, „Horyzonty Polityki” 2010, nr 1(1), s. 195–207.
  2. ↑ K. Wach, Europeizacja i jej kontekst, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie” nr 852, Kraków 2011, s. 34.
  3. ↑ Dawniej terminu europeizacja (w zanczeniu geograficznym) używało się także w odniesieniu do europeizacji Rosji (XVIII wiek) i Turcji (XX wiek).
  4. ↑ Krzysztof Wach, Europeizacja małych i średnich przedsiębiorstw, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, 2008, s. 9–10, ISBN 978-83-7252-417-1, OCLC 316501874.
  5. ↑ K. Wojtaszczyk, „Integracja europejska. Wstęp”, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006, s. 72, 79-80. ISBN 83-60501-05-X.
  6. ↑ Ch. Knill, D. Lehmkuhl, „Die Europäisierung nationaler Staatstätigkeit: Erkenntnisse der aus der vergleichenden Policy-Forschung, [w:] Staatsentwicklung und Policyforschung: politikwissenschaftliche Analysen der Staatstätigkeit, Wiesbaden 2004, s. 141.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.